Trabzon Demokratik Kadın Platformu yaptığı basın açıklamasında şunlara değindi ;
8 MART Kadınların Uluslararası Birlik Mücadele ve Dayanışma Günü’nün tarihi, 1857’de Amerika Birleşik Devletleri’nde bir tekstil fabrikasında çalışan yaklaşık 40 bin kadın emekçinin, eşit işe eşit ücret ve daha iyi koşullarda çalışma talepleriyle örgütlenerek greve gitmesi, polisin bu greve müdahalesiyle çıkan yangında 129 kadın hayatını kaybetmesiyle başlar. 8 Mart örgütlenen, talepleri için direnen ve bu uğurda hayatını kaybeden kadınlara atıfla kadın mücadele tarihinin simge günlerinden biridir. O günlerden bu yana tüm dünyada kadınlar adalet, eşitlik, hak ve özgürlük mücadelesini yükselterek, her 8 Mart’ta emek sömürüsüne, savaşlara, yoksulluğa, eşitsizliklere, adaletsizliğe ve kadınları yok sayanlara karşı sözünü dile getiriyor, meydanları dolduruyor.
“Aile değil Kadınız” diyerek tüm kadınları ERKEK EGEMEN SINIRLARA VE KAPİTALİST SÖMÜRÜYE KARŞI EMEK VE ÖZGÜRLÜK MÜCADELESİNİ BÜYÜTMEYE çağırıyoruz.
Kadını birey olarak görmeyen, aile içinde toplumsal cinsiyet rollerine hapsedip kamusal alandan uzaklaştırmaya çalışan AKP-MHP iktidarının 2025 yılını “Aile Yılı” ilan etmesine, bu söylemle ve beraberindeki politikalarla kadınları eve, aileye ve erkeğe tabi kılmanın zemini oluşturmasına karşı sözümüzü örgütlüyoruz.
İktidar sözcüleri kadın düşmanı açıklamalarını sürdürüyor. Neredeyse tüm kurumlar, plan ve programlarıyla ne zaman evlenmemizin uygun olduğundan, nasıl ve kaç çocuk doğuracağımız, nasıl yaşamamız, giyinmemiz ve davranmamız gerektiğini, hangi çalışma biçiminin bize göre olduğunu tarifleyerek bedenimiz, kimliğimiz ve emeğimizi kuşatma çabası içinde.
Bunun yanında iktidarın “2025 yılı Aile yılı olsun” çağrısına cevap vermekte gecikmeyen yandaş konfederasyon MEMUR SEN’nin evlilik ve aileye ilişkin bir anayasal düzenleme önerisi hazırlayarak işyerlerinde imzaya açmasının da gösterdiği gibi, bu söylemin var olan yasakları daha da arttırarak LGBTİ+ düşmanlığını derinleştirmeye ve nefret söylemlerine meşru zemin hazırlamaya yaradığı açık. MEMURSEN “aile yılı”na yapay gündem yaratarak kamu emekçilerinin hak kaybına uğramasındaki sorumluluğunu gözlerden uzak tutmaya çalışmak için sarılsa da bugünün kutuplaşmış Türkiye’sinde “ailenin korunması” söyleminin beraberinde getireceklerinden endişeliyiz.
AKP'nin, yerlilik ve millilikle kuşatılmış tek tip bir aile anlayışı dayatan geleneksel cinsiyet rollerini ve eril tahakkümü pekiştiren cinsiyetçi düzenlemelerine, “aile yılı" adı altında kadınların emeğini ve kimliğini görünmez kılmaya çalışmasına,
Bakım emeğinin sorumluluğunu kadına yükleyen çocuk, yaşlı, hasta, engelli bakımının sosyal devletin sorumluluğu olduğunu kabul etmeyen politikalarına,
“Kadınların iş ve aile yaşamını uyumlulaştırması “adı altında güvencesiz, kısmi, uzaktan, esnek çalışmayı esas alan istihdam politikalarıyla ekonomik bağımsızlıklarını kısıtlamayı hedeflemesine;
Şiddete maruz kaldığımızda "aile birliği"ni koruma adına sessiz kalmamızın beklenmesine KARŞI ÇIKIYORUZ.
Esnek ve güvencesiz istihdam değil güvenceli istihdam, güvenli iş yerleri İSTİYORUZ.
Çocuk bakımının kadının değil, ebeveyn sorumluluğu olduğunu, her mahalleye ücretsiz, nitelikli, anadilinde kreş açılmasının gerekli olduğunu hatırlatıyoruz
"Kadın Bakanlığı kurulması konusundaki ısrarımızı yineliyor; “2025 AİLE YILI” DEĞİL “KADIN YILI” DİYORUZ.
Sevgili kadınlar,
AKP/MHP iktidar bloğunun cinsiyetçi politikalarının yanında ekonomik krizler, anti demokratik uygulamalar, tüm yetkinin tek elde toplanması, hukukun üstünlüğü ilkesinin ihlali, örgütlenme ve ifade özgürlüğüne yönelik kısıtlamalar yaşamlarımızı derinden etkiliyor.
Bir yanda işsizlik, tam zamanlı ve güvenceli iş bulmanın zorluğu, meslek edinme sınavlarındaki şaibeler, liyakatsizlik ve “adam” kayırmacılık, diğer yanda dayanaksız ve itiraz hakkı dahi verilmeden işten çıkarmalar ve ilişiği kesilenlerin adeta fişlenerek herhangi bir geçim kaynağına erişmesini engelleyen KHK rejimi ve tüm bunların yanında yükselen enflasyon karşısında eriyen ücretler ve gün be gün pahalılaşan hayatla barınma, hayatı idame etme hakkımız tırpanlanıyor.
Seçilmiş belediye başkanları ve eş başkanları birbiri ardına görevden alınıyor. Doğrudan atamalarla yerel yönetimler kayyumlara devrediliyor. Görevi devralan kayyumlarla yerel yönetimler bünyesindeki cinsiyet eşitliği temelli kurullar ve merkezler işlevsizleştiriyor, toplu sözleşmeler geçersiz kılınıyor. Buna karşı ses yükseltmekse suç sayılıyor.
Sevgili kadınlar,
SAVAŞ POLİTİKALARINA SON VERİLSİN! KAYNAKLAR EĞİTİME, SAĞLIĞA VE KADIN İSTİHDAMINA AKTARILSIN! İFADE VE ÖRGÜTLENME ÖZGÜRLÜĞÜNÜN ÖNÜNDEKİ TÜM ENGELLER KALDIRILSIN! diyoruz.
Şiddetsiz Bir Yaşam İstiyoruz!
Dünya genelinde her 3 kadından 1’i fiziksel veya cinsel şiddete maruz kalıyor. Türkiye’de ise kadın cinayetlerinin geldiği boyutu, 2024’ün Ekim ayından bu yana endişeyle takip ediyoruz. 2024’ün son aylarında Narin’in ailesince katledilmesi ve izleyen günlerde artan kadın cinayetleri, eril yargının Muğla’da vahşice katledilen Pınar Gültekin’in katilinin haksız tahrik indiriminden faydalanabileceğine hüküm getirmesi bir kez daha bu iktidarın kadına yönelik şiddetle mücadele kararı olmadığını gösterdi.
Kadınların aileleri içinde, evde, sokakta ve işyerlerinde güvende olması için İSTANBUL SÖZLEŞMESİNE DÖNÜLSÜN ve kadını şiddet ve istismardan, ayrımcılıktan koruyacak uluslararası standartlar hayata geçirilsin, ulusal mevzuat buna göre düzenlensin istiyoruz!
İşyerinde şiddet ve tacizin önlenmesini düzenleyen ILO’nun 190 Sayılı Sözleşmesi’ne taraf olunsun ve sözleşmeyle ilgili düzenlemeler yapılarak uygulamaya konulsun diyoruz.
Sevgili Kadınlar,
KESKli kadınlar olarak bizi yok sayanlara SİZİN YERLİ VE MİLLİ, ‘KUTSAL’ DUVARLARINIZ BİZE DAR GELİR diyor, tüm kamu emekçisi kadınları ERKEK EGEMEN SINIRLARA VE KAPİTALİST SÖMÜRÜYE KARŞI EMEK VE ÖZGÜRLÜK MÜCADELESİNİ BÜYÜTMEYE çağırıyoruz. Kadın emeğini görünmez kılan, savaşlarla yoksullaştıran, güvensizleştiren ve yaşam hakkını elinden alan, otoriter politikalarınızı kabul etmiyoruz.
KESK olarak, kadınların uğradıkları eşitsizlik, ayrımcılık ve sömürüye karşı seslerini daha fazla yükseltebilmeleri, taleplerini alanlarda dillendirebilmeleri için 8 Mart’ın Türkiye’de tüm kadınlar için resmî tatil ilan edilmesini talep ediyoruz.
Geçmişten bugüne mücadele ederek, örgütlenerek, direnerek ve dayanışarak dünyayı değiştiriyoruz: Bizi evle, savaşla, yoksullukla ve baskıyla kuşatmaya çalışan erkek egemen sistemin getirdiği eşitsizliğe, baskıya ve bizi susturmaya, haklarımızı gasp etmeye çalışanlara karşı birleşelim, mücadeleyi büyütelim.
Kadınlar örgütlendiğinde, birlikte mücadele verdiğinde dünya değişir!