Bir takım, bir hafta öncesinin tam tersi bir futbol oynar mı? Bir takım, bir maçta, bir dakika bile olsa oyun hakimiyeti kurmaz mı? Bir takımın, bir tek kalecisi hariç, bütün oyunculara hata pas yapar mı? Bir takım, 95 dakikada (o da hakem bitiş düdüğünü çalmak üzere iken) tek bir pozisyon ile bir maçı tamamlar mı?

Bir futbolcu (Castillo) herkesin “O’na haksızlık ediliyor” diye düşündüğü bir sırada böyle bir maçta ele geçirdiği böyle bir fırsatı bu kadar kötü kullanır mı? Bir maçta, bir takımda, bir tane oyuncu farklılık yaratamaz mı? Türk futbolunun, yabancı işgalinden kurtularak, Türk futbolcularına tekrar açık hale gelmesi yolunda başa geçerek umut saçan Yusuf Yazıcı, bir maçta tek bir pozisyon dahi üretmeden bu kadar kötü oynar mı?

Böyle bir takım, böyle bir maçtan, bir puan alabilmiş ise, bunu hak etmeden elde edilmiş “haksız bir nimet” saymasından başka söyleyebileceğimiz bir şey yoktur.

*

Bir hafta önceki Galatasaray’ın yerine Trabzonspor’u, Trabzonspor’un yerine ise Kayserispor’u rahatlıkla koyabileceğimiz bir müsabakaya tanıklık eyledik. Ama bir hafta önceki maçta oynayan taraf kazanmıştı. Dünkü maçta ise oynayan kazanamayınca (biraz da hakemin vermediği penaltı ile), oynamayan taraf çok büyük bir puan elde etti. Etti eylemesine de, puan cetvelinde hatırı sayılır bir yer etmesi yolunda pek işe yaramadı.

*

Şimdi sırada, Rıza Çalımbay’ın, “takım olma” adına “büyük fırsat” olarak niteleyerek beklediği “Milli Takım arası” var. Ancak; oynanan 11 haftaya topyekün halinde bakıp da (ille de Kayserispor maçına) geride kalan 23 hafta hafta için “istikrar ve sürdürülebilirlik” adına bu aranın da çok işe yarayacağına (mesela Sayın Çalımbay’ın -şampiyonluk bile neden olmasın- diyebileceği kadar) inanmak bana zor geliyor.

Bana, “Geri kalan sürede Kayserispor karşısındaki kadar kötü oynamayalım, ligde ilk 5 arasında olup, kupada da yarı finale kadar çıkalım” hesabı ve hedefi yeterlidir gibi geliyor!