Trabzonspor kadar bir şehrin kimliği haline gelen bir takım yoktur. Trabzonspor, tüm Trabzon kamusunun (halkın tamamı) malıdır. İşte bu yüzden Trabzonspor hiç bir zaman sahipsiz değildir. Sahipsiz kalmamıştır, kalmayacaktır, kalmaz da. Kalsa kalsa Trabzon kayyumuna (Bir işin yönetilmesi için görevlendirilen kimseler) tümüyle kalır. Yok; “Borç 1 milyonu aştı.”, Yok; “Bu yükün altına kimse giremez!” Yok; “Dere geçilirken at değiştirilmez!”

Yok; “Bu kulübü bizden başkası yönetemez!” gibi aslı astarı olmayan iddiaların, Trabzon’u “Bir Trabzonspor’a bile sahip çıkamadılar” gibi ithamların hiç bir geçerliliği yoktur.

Namık Kemal’in; “Vatanın bağrına düşman dayadı hançerini, Yok mudur kurtaracak bahtı kara maderini?” dizeleriyle Türkiye için yaptığı çağrıya; Mustafa Kemal Atatürk’ün; “Vatanın bağrına düşman dayasın hançerini, Bulunur kurtaracak bahtı kara maderini” diyerek verdiği karşılığın benzerini Trabzon kamuoyu, Trabzon kayyumu Trabzonspor için verebilecek azim ve kudrettedir.

Ve Trabzonlu, kişisel değil, toplumsal olarak bu azmi gösterecek hassasiyetlerini henüz tam olarak kaybetmemiştir.

***

TRANSFER, MIRANSFER YOK!

İnanın, “Bir musibet bin nasihatten iyidir” doğrusunun bile artık Trabzonspor adına yapılacak transferlerde kifayetsiz olduğunu düşünüyorum. Neden mi? Yahu; bakıyorum da ligde iddia-middia kalmamış! Yok; kupada yola devam edilecekmiş de onun için bir Ocak ara transferinde 2-3 oyuncu alınmalı imiş. Ne için kardeşim, ne için?

Yine kısa vadeli olmayacak hesaplar için mi? Şimdiye kadar bu gerekçelerle, bu kafalarla alındı da ne oldu? Şampiyonluğu bırakın şampiyonlar ligine mi gidildi? Türkiye Kupası mı kaldırıldı?

Hiç biri! Eee, o zaman bırakın bir musibeti, bin musibet yaşanmış ama halâ eski havalardan, icra edilmiş yanlışlardan dem vuruyorsunuz! Bırakın kardeşim, bırakın şu transfer-mıransfer işini! 

***

TÜZÜK-MÜZÜK; YASA-MASA, ANAYASA-BABAYASA YOK!

Ne yapmış, hukukçu kimliğine de sahip Trabzonspor Divan Kurulu Başkanı Ali Sürmen; Anayasa’ya, Yasalara uygun olarak hazırlanmış Trabzonspor Kulübü tüzüğünün kullanılması gereken ilgili maddelerini seçim hesabına hatırlatmış.

Birileri de, Anayasa’yı, Yasaları,Tüzüğü kenara koyup, adeta “Tüzük-müzük, yasa-masa, Anayasa-babayasa yok sayın” diyor! Ne var o zaman? Günün şartlarına göre uygulama var! Bu neye benziyor bilir misiniz?

Din ile ilgili bir konuda sırasıyla önce Kitap’a, sonra Sünnet’e, olmadı İcma, o da yoksa Kıyas’a bakılması gerekirken, “Siz Kuran’ı, Sünnet’i bırakın. İcma’yı kenara koyun. Kıyas yaparak karar vermeye, bakın” demeye! Var mı başka izah tarzı?