İkinci yarının hemen başında Bero’nun kafa vuruşu direkten dışarı gidince; “İyi! Alanya’dakinin aksine ikinci yarıya iyi başladılar. Görünen o ki Alanya’daki yaşanan görüntü tekerrür etmeyecek” diye umutlanmadık değil. Ama ne bilelim ki, bu takım tepeden tırnağa kadar Mehmet Akif’in dediği gibiymiş! Hani şu; -“Tarihi tekerrür diye tarif ediyorlar, Hiç ibret alınsaydı, tekerrür mü ederdi?” demesi var ya, hah işte onun gibiymişler. Nasıl olmasınlar ki? Ersun Yanal’ın, ilk 11’i ikide bir değiştirmesine olumlu bakmasak da, “Karabük karşısında, Konyaspor karşısında maç kazanmış ekibi bozmamak gerektiği” şeklindeki düşüncenin de doğru olmadığı bir gerçek. Çünkü, sanki ‘Konyaspor karşısında çok iyi oynamış da maç kazanmış bir takım varmış’ gibi hareket etmek hiç ama hiç doğru değildi. Çünkü geçen haftaki ‘kötü ikililer’den sahada aynı istikrarı sürdürenler vardı.

Defansın önündeki Aytaç-Oktay ikilisinin ‘bir adam etmezliği’, forvetteki ‘Muhammed-Suk’ çiftinin de bir santrafor olamayacağına Karabük karşında defansın ortasındaki ‘Mustafa-Durica’ ikilisi de eklenince, Bordo-Maviler’de ‘görünün köy kılavuz istemez’i ister istemez hatırlattı. İlk yarıda futbol değilse bile top oynama adına bir şeyler yapan bir takım vardı sahada. İkinci yarıda ise “Top değil futbol oynuyoruz” diyen Karabüklü oyuncular.

Trabzonspor’un gol atmak için beklediği hataları rakiplerinden görünce, üst üste 3 golü Onur’un koruduğu kalenin ağlarına, “Tarih tekerrür ediyor” diyerek gönderdiler. Göndermekle kalmadılar, 3-0’dan sonra bile oyunu tamamen Trabzonspor ceza sahasına yıktılar. Hem de alay edercesine. İşin düşündürücü bir yanı da ilk iki golün birinin atıcısı, ikincisinin asistcisi Yatabare, Trabzonspor’dan kovulmaktan beter edilenlerden biriydi. Sanki alınan Suk veya diğerleri ondan iyiymiş gibi… Dahası var. “Bu takımdan Cardozo’yu göndermiş olmak ihanet olmuştur” diye de bas bas bağıracağım! Anlayacağınız, ‘gelenlerin gideni arattığı’ bir transfer politikası, daha iyi bir kadro oluşturma adına tercih edilmişti. Ancak bu kadro yapısı içinde artık Ersun Yanal’ın hem ilk 11 oluşturmada, hem de oyunu okuyup gerekli müdahaleleri yapmada yanlış yaptığını söylemek durumundayız. Her ne kadar her buluşmamızda, “Ben, spor yazarı veya başkası... Kimsenin teknik direktör olacak kadar eleştirileri yapmasını, ‘şu oynasaydı, bu olsaydı daha iyi olurdu’ demelerini doğru bulmadığını” söyleyen biri idiysem de, artık ister istemez ben bile teknik direktörlüğe soyunacak kadar görüş belirtmeye başlayacağım. İlkini de, “ikinci yarıya ‘Castillo-Önazi’ ikilisine alarak başlamalıydı” şeklinde diyeceğim. Trabzonspor’da göbekte oyunu yönlendiren 10 numara için tek seçenek Mehmet Ekici olmasına rağmen, neden bu adamı kenarlara kaydırmaya çalıştığını soracağım. O da ne? İşin şekli Alanya’dakini bile aratır noktaya geldi! Maç 4-0 oldu. Kusura bakmayın, tekerrürün de ötesine geçen bir takım için boş yere kelime kullanmayacak, “O gitsin, bu kalsın. Onu yapsın, bu kapsın” diye boşuna satır dizerek sizi meşgul etmeyeceğim!