Hikmet Karaman’ın takımı Çaykur Rizespor bu sezon kırılma anlarında kırılmaya devam ediyor. Oysaki geçen sezonun ilk devresinde toplanan 24 puanın büyük bir kısmı gidip, gelen bıçak sırtı maçlarda yani kırılma anlarında pozisyon şansının devreye girerek ve en önemlisi maçın son dakikalarında müthiş bir geri dönüş hikâyesi ile toplanan puanlardı. Rize takımı Bursa’yı öyle bir salladı ki evinde ama kalite eksikliği, özellikle son vuruş yetersizliği nedeniyle yıkamadı.

Çuvalla gol pozisyonuna giriyorsun fakat son noktada o girdiğin pozisyonları bozuk para gibi harcıyorsun. Sen daha neyi atacaksın? Bir iki kaliteli ayağın olsa sahada Bursa takımını ilk 45’de üçlük, dörtlük yaparsın, ikinci devre ise ense keyfi ile maçı bitirirsin. Geçen hafta Bursasporlu gurbetçi oyuncu Deniz, eşine Uludağ’ın eteklerinde teleferikte doğum günü sürprizi yaparak moral depolarken bizde ise Kweuke büyük bir acı ile sarsılmıştı. O moral ile beş dakikada iki gol birden atan Deniz aslında bir partide bizim kaleci ve defans oyuncularına verse, hiç de fena olmaz.

Böyle basit gol yemek var mı? Bir kaleci hiçbir yan topa çıkmaz mı? Şu defans oyuncuları ceza sahası içinde gelen her topta pozisyon alması nı bilmez mi? Ayıp beyler, ayıp.. Hucüm oyuncuları leblebi gibi goller kaçırıyor, kaleci ve defans ise çocukların elinden düşürmediği pamuk şeker kıvamında! Burada Hikmet hocaya büyük iş düşüyor. Önemli olan ağaçtan elma yapmak, yoksa herkes ağaçtan sandalye yapar!

Ligin 13. haftası bitti, Recep Niyaz ve Özgür Çek kaç dakika süre aldılar? Recep Niyaz hatada yapabilir, yapıyordur da ama ölümüne içten her topa giriyor, kovalıyor. Yine Özgür Çek, sol taraftan tek tek irdelesin Hikmet Hoca, kupa ve idman maçlarında atılan gollerin asisti en fazla onda. Bana bal yapan arı lazım, haftalardır şans verdiğin oyuncular bal yapmıyor hocam, değiştir artık bazı şeyleri. Ağaçtan elma yemenin zamanı geldi de geçiyor, konserve oldu neredeyse.. Son uyarımda kaptan köşküne oturan Başkan Kalkavan ve yönetimine..

Sisli havalarda kaptan köşküne oturmanın bir anlamı yok, bunu da yılların armatörü olarak en iyi bilenlerin başında yer alıyorsunuz. Tehlikenin nereden geleceği belli, kalkın ve o kaptan köşkünü terk edin. Dolaşın geminizin dört bir tarafını, her tarafta sis var, buz dağına çarpmadan gemide ki gözlemcilerin sayısını artırın, gözünüzü dört açın. Bu gemi çarpmak üzere acil tedbirler alın, her sezon bana bir şey olmaz diyerek kendinizi avutmayın.

Sonra bir bakmışsınız o batmaz denilen gemi 5 dakika içinde Deniz’in derinliklerine inmiş olur. Tıpkı Bursa’da olduğu gibi, çıkar bir Deniz; sen istediğin kadar iyi oynadım, pozisyona girdim oydu, buydu derken “filikayı” denize atmaya zaman bulamazsınız. Her sezon sonu olduğu gibi de Sahil Güvenlik gelip sizi kurtarmaz!..