Seni; işinin ve ideallerinin önüne hiçbir şeyi koymayan bir adam olarak biliriz. Onun içindir kızgınlığın, kırılganlığın! Anlıyorum... Nasıl olmasın ki? Bir zamanlar bu şehrin “Futbolun beşiği” olarak adlandırıldığı dönemde yetişmiş, terbiyeyi almış, dersini de, işini de “sözü nün eri” sıfatıyla öğrenip, bu toprakların adamlığını bugünlere taşımışlardansın... Onun için Sevgili Mustafa Akçay’ın “Trabzon’a bir daha dönmem” dediğini okuyunca “üzülmedim” dersem yalan olu. Ama bu dönüşü olmayan yolun sadece futbolda olduğunu; hele hele “ta vukları beslemek” için döneceğini öğrenince ne kadar sevindim ise bir o kadar da üzüldüm. Çünkü, bir zamanlar horoz gibi anılan Trabzon’da artık tavuk gibiliğin revaçta olduğunu, felsefenin doyumsuzluğunda öylesine güzel anlattın ki! Ama ne yazık ki, bu mıntıkada, bu mantığı anlayanlar çok azaldı hocam!

HAZİNE DEĞİL, 11 ARAYIŞI!

Dikkat eyliyor musunuz? Bilemem... Trabzon’da son 5 sezondur başından sonuna kadar sürekli bir ben diyeyim “kadro değişikliği”, siz söyleyin “kadro arayışı” sürüp gidiyor. Ne arayışmış bu ki, hiç ama hiç bitmiyor. Birinci haftadan sonuncusuna kadar, “o olmadı, bu olsun” ya da “öyle olmadı, böyle olsun” hesabıyla değişik onbirler birbirini kovalayıp gidiyor! Öylesine bir değişiklik arayışı ki bu, sanmayın sadece futbolcu bazında uygulanıyor. Bakın Trabzonspor’un son 5 sezonundaki teknik direktör değişikliklerine, İlhan Cavcav bile Gençlerbirliği’nde bu kadarını da yapmıyor. Anlatmak istediğimiz odur ki, Trabzonspor’da yıllardır tepeden tırnağa kadar bir hazine, pardon teknik adam ve kadro arayışıdır gidiyor. Sebebine de, “Trabzonlu sabırsızlığı” dersek kabul görür mü? Görse de dedik, görmese de!

BU KADRO “KIVAM TUTMAZ 

Osmanlıspor’un boyun eğdirdiği Trabzonspor için teknik direktör Ersun Yanal; ekibini “İstediğimiz kıvamda bir takım değil” diye tariflemiş. Kıssadan hisse: Nasreddin Hoca; “bunlar iyidir” denilerek kendisine satılan yetersiz dutlara pekmez kıvamını buldurmak için kazanı karıştırıp dururmuş. Gece olmuş, gün yenilenmiş, Hoca’nın karıştırma işi bitmemiş... Karısı dayanamamış, “Hoca kaç gündür ne karıştırır durursun” diye seslenmiş. Hoca da; “Pekmezi kıvamına getirmek için çabalarım Hatun” cevabını verdi. Karısı; “Hoca bu dutlarla pekmez kıvama gelmez” deyince, Hoca; “Hatun sen de haklısın”ı yapıştırmış!

ŞENOL GÜNEŞ’İN “TÜRK” DAMGASI 

Son zamanlarda yaşadığımız musibetlerden kurtulmak için, birlik ve beraberliğe ihtiyaç duyuyor, dolayısıyla da millet olma adına bir zamanlar ötelenen milliyetçiliğe de dört elle sarılıyoruz. Her kesimden herkes elinden geldiğince, karınca kararınca bu mücadeleye katkı sağlıyor. Futbolda da Şenol Güneş yönetimindeki Beşiktaş’ın “Türklük” adına katkısı hem anlamlı, hem de büyük. Çünkü, artık neredeyse 2. Lig takımlarının bile forvetlerinin tamamının yabancılardan oluşup, gollerinde bu lejyonerler tarafından atıldığı futbolumuzda, Süper Lig’in ilk 3 haftasında Beşiktaş’ın kaydettiği 9 golün tamamını Türkler (Cenk-4, Olcay-2, Oğuzhan-2, Ömer1) oluşturdu. Teşekkürler Şenol Hoca... Darısı diğerlerinin başına...

YUSUF’UN HIZI DA DÜŞTÜ

Osmanlıspor maçı sonrası Yusuf Erdoğan’ın fotoğrafının altında; “O eski halinden eser yok şimdi” başlığını okuyunca “Neden bu çocuk böyle oydu?” diye herkes gibi ben de kendi kendime sormadım değil! Hele hele, Osmanlıspor maçının ilk yarısında Yusuf ile NDiaye arasında yaşanan bir yarış vardı ki, beni öylesine umutsuz eyledi ki! NDiaye orta sahaya yakın bir yerde topu Yusuf’un bir metre gerisinden aldı. Sonra topla birlikte hızlandıkça hızlandı. Hızı ile övündüğümüz Yusuf’un neredeyse bir metre de önüne geçerek yoluna devam etti. Hem de topla birlikte! Halk arasındaki tabirle “Yusuf’a nal toplattı!” “Ne oluyor bu çocuğa?” diye sorasım da geliyor ama, Osmanlıspor maçındaki oyun sistemindeki yanlışlığında bunda payı olduğunu görmek de gerekiyor sanırım. Olsun, yine de bu Yusuf; olması gereken Yusuf değil! Bir an önce toparlanmalı. Hem kendi, hem de Trabzonspor için...

GERÇEK BAYRAM

Şunu iyi bilelim: “Gerçek bayram, dışımızdaki hayvanlardan önce, içimizdeki kötülükleri kesersek olur.”