Şampiyonluk yolunda Karadeniz seferinin ilk durağında Rizespor’u 2-1 ile geçen Beşiktaş, Avni Aker’de Trabzonspor’un karşısına kağıt üzerinde “maçın favorisi” olarak çıktı ama, bir saatlik bölümdeki görüntüsü bununla uyuşmadı. Bu sezon hiç de iyi görüntü vermeyen bir futbol oynamasına rağmen Trabzonspor’un, İstanbul’un 3 büyükleri ile oynadığı maçların havasının başka olması, bu bir saatlik bölümde az da olsa Beşiktaş karşısında da görüldü.

*

Geçen hafta Mersin’i mağlup ederek, az da olsa sözü edilen küme düşme hattının dışına çıkmanın verdiği cesaretle olsa gerek; Hami Mandıralı hücumda Cardozo ile Muhammed’i birlikte oynattı. Marin’in Erkan Zengin’den biraz daha önde oynayarak, gol bölgesine ara paslar servis etme düşüncesi, Siyah-Beyazlı kalede hatırı sayılır tehlikeler yaratmadı değil. Ancak, Cardozo’nun gideceği yeri iyi seçmesine rağmen, hareket kabiliyetindeki düşüklük, bu tehlikelerin gole dönüşmesine engel teşkil etti denebilir. Tabii 17’inci dakikada Beşiktaş’ın 17 numarası Quaresma’nın, Yusuf’u kaleci Tolga ile baş başa bırakan geri pasında bu oyuncunun topu Muhammed’e verip, golü sağlama almadan kendi vuruşunu yapmasının en önemli fırsat olduğunu saymaz isek...

*

Beşiktaş’ın ben diyeyim ‘açık’, siz söyleyin ‘dağınık’ oynamasının da verdiği kolaylıkla Bordo-Mavili oyuncuların, bu maçta pas yapma sayılarını hatırı sayılır oranda arttırmaları dikkatlerden kaçmadı. Ancak, defansın ortasında Mustafa ve de özellikle partneri Douglas’ın yaptığı acemice hatalar herkesin yüreğini ağzına getirmedi değil. Bunlardan Douglas 12’inci dakikada yerde sürünürken, topla iki kez eliyle oynamasında Bülent Yıldırım’ın düdüğü “penaltı” diyerek çalmamasına, Trabzonspor’un şansı demekten başka yapacağımız bir şey yok. Aslında defans ortasındaki aynı garabet Beşiktaş’ta Necip-Tosiç ikilisi ile vardı. Ama, başta dediğimiz gibi Cardozo bu ikilinin arasında ağır kalınca, beceriksizlikleri pek ortaya çıkmadı. Ancak, Hami Mandıralı bu durumda Cardozo’yu dışarı almak durumunda kaldı ki, buna yanlış bir tercih demek doğru değildir.

*

İlk yarısında dengeli, hatta biraz da Trabzonspor’un lehine olan oyun hakimiyeti, ikinci yarıda giderek artan bir ivme ile Siyah-Beyazlılar’ın eline geçmesini, yetenekli ayakların hakimiyetine bağlamak lazım. Zaten bu da 76’ncı dakikada meyvesini Mario Gomez’in kafasından gol olup, Beşiktaş’ı üstünlüğe taşıyarak sağladı. 86’ncı dakika da Olcay Şahan ile skoru 2-0’a getirerek perçinlendi.

*

İşin özeti dostlar; 2015-2016 sezonuna başlarken, kim gol yollarında doğru tercih yapmış ise (Beşiktaş’ın Mario Gomez’i alması gibi) galip gelme yolunda bir adım ileride olmuştur. Trabzonspor gibi yanlış adamlar alanlar ise (N’doye gibi) kaybetmeye ve kaybolmaya devam etmişlerdir. * Bir cümle de 2-0’dan sonra Hami Mandıralı’ya “istifa” diye bağıran seyirciye... Hiç gereği yok. Bu sezon böyle bitmeli ve sizler de geri kalan bölümde sesinizi çıkarmadan tribünlerde oturmalısınız. * Son bir cümle de Avni Aker’in tribünlerinde Ankara’da meydana gelen kalleşçe saldırı nedeniyle dalgalanan Ay-Yıldızlı Bayrak için olsun. Keşke Bayrak Sevgimizi, bu gibi acılı ve kahredici zamanlarda değil de, yedi gün 24 saatte aklımızda ve gönlümüzde taşıyarak yaşasak. Hani evlenirken diyoruz ya, “acıda ve sevinçte” diye... İşte böyle olmalı vatandaşlık. Böyle hissedilmeli millet olmak... Arada bir değil!