Öncelikle ben mevcut yönetime şimdilik yüklenmek yerine Mustafa Akçay’ın maç sonrası “Bu memlekete artık, ancak tabutumla gelirim” beyanına değinmek isterim. ‘Bu arkadaş neden memleketinden bu kadar soğudu?’ meselesini düşünürüm. Mustafa 25 yaşından beri bu spor’a ve Trabzonspor’a emek vermiş birisi. Şu an bile beynini yarın, bakın, şuur altında ‘Trabzonspor’da teknik adamlık ideali’ yatar. Ama arkadaşımız memleketin insanının vefasızlığından gına getirip, nefret etti.

Peki bu gün yönetime “Üç ayda ne yaptın?” diye soranlara, sorarım.

Daha dün, yılbaşından önce “Bu kulübe transfer yapmayın, bunlarla seneyi çıkartın. Hiç olmazsa hem genç adamları kazanalım hem de bütçe biraz toplanır” diyenler sizler değil mi idiniz? Peki; Ocak ayında Ronaldo ve Messi’yi alsa idiniz ne olacaktı? Olsa olsa 6-8 arası bir sıra kapacaktınız. Ya bütçenin hali nice olurdu? Şu an tepetaklak olan bütçe “Ruhuna Fatiha” öyle değil mi? Görmüyor musunuz, zaten bir el Futbolun dükalığını İstanbul’a altı takımla verdi. Bu ligde “Tapınak şövalyelerine tek takoz Trabzonspor.

Bakın tabloya, Süper Lig’e çıkan üç büyüklerden sadece Trabzonspor hiç kümeye düşmemiş. İşte tüm gayretler zaten bunun için. E peki biz ne yapıyoruz? Gelene gidene muhalefet. Mustafalarımız ne diyor? “Trabzonspor’da hocalık mı? Asla.” Bekleyin bakın bugün yarın birileri de “Trabzonspor’da yöneticilik mi? Allah etmesin!” Demezlerse ben de ‘Nikola Nalbantyan’ olayım. Biz insanlarımızı kendi ilimizden soğutarak ‘futbolun Tapınak şövalyelerinin planlarına’ destek veriyoruz. Ha, ben bunları derken elbette Muharrem Usta benim ne dostum ne de tanışıklığım var. Tabii ki gereğinde yönetimin yaptığı bazı hatalı icraatı eleştirmeyecek değilim. Umarım Trabzonspor ve futbolla uğraşan herkes Mustafa Akçay’ı iyi dinlemiş ve anlamıştır. Özellikle 15-30 yaş ikazı önemli mesele, anlayana tabii.

Şimdi gelelim herkesin eleştiri odağına, Hami meselesine... Kamunun fikri; “Hami bu iş için erken soyundu.” Evladımız, sevdiğimiz bir delikanlı fakat sık sık söylerim; “Futbolculuk başka, teknik adamlık vasfı başka şeydir” diye. Vasıflara geçmeden önce bu işin bir süreç meselesi olduğunu da defaten izah ettik ama bizim insanlarımız bir yerlere hemen gelmek istiyorlar. Bir Şenol Güneş, Fatih Terim, Mustafa Akçay, Sadi Tekelioğlu, Mustafa Denizli... vs, bakın hepsi belli alt süreçlerden geçmiş, kademe kademe ilerlemişlerdir. Fakat Hami, alt süreçte henüz bir başarı yakalayamadan ortaya çıktığı için sallantı yaşıyor.

Eğer Hami gerekli tecrübe sürecinden geçmiş olsa idi, Galatasaray maçı esnasında ne Özer iki sarı kart görürdü, ne Salih hakeme kırmızı kart gösterme sendromunu yaşardı, ne de bu denli olaylar olurdu. Bosingwa’nın peş peşe aynı kanattan üç defa açık verdiğini hemen fark ederdi. Bir Okay’ın sahada döküldüğünü, gol lâzım iken Muhammet Demir’in oyundan alınmaması gereğini fark edip, Okay’ın yerine bir forvetle devamı hesap edebilirdi. Hami’yi elbette seviyoruz, fakat bu sebepler sadece “Henüz erken süreçte bu takımın başında olduğunun delilleridir” diye anlatıyoruz. Bakın esas korku da ne biliyor musunuz? Sadi Tekelioğlu hocanın on yıl üzerine altı maçta Trabzonspor’a kazandırdığı dört genç oyuncunun (temenni etmeyiz ama), unutulup sıfırlanması ihtimali var. “Neden?” diye sorarsanız; Hami bundan sonra eldeki mevcutlarla kendisini ispat etme endişesine kapılırsa, işte olanlar bu çocuklara olacaktır. Bilmem anlatabildik mi? Kimseyi kırmak da istemiyoruz ama...