Her yıl, 5 Ekim tarihinde dünya eğitim emekçileri günü kutlanır. Korona nedeniyle bu güzel gün birkaç yıldır buruk kutlanmaktadır. Ne yazık ki ülkemizde yeteri kadar önlem alınmadan okullarımızda yüz yüze eğitime geçtik. Sınıflar yine tıka basa dolu. Öğretmenler, yeteri kadar aşı olmamış veya olmak istememiş. Okul koridorları ve bahçeleri sanki hastalık yokmuş gibi düzensizdir. Oldum olası dünyanın dört bir yanında özverili biçimde görev yapan öğretmenlerimiz, bu güzel günlerini de COVİD 19 nedeniyle bu yıl da coşku içinde kutlayamadılar. Eğitimdeki sorunlar ve salgın nedeniyle oluşan çıkmaz sokak, var olan eşitsizliği, daha da çarpık duruma getirdi. Aydınlıktan korkan insanlar, bizde dünyada öğretmene düşmandır. Bu insanlar, sevmezler öğretmenleri. İstemezler toplumun aydınlanmasını. Çünkü aydın toplum, politikacının duygusal yaklaşımına inanmaz ve yönetimden somut veriler ister. Ömürleri; demokrasiden, özgürlükten ve bilimden yana çalışmakla geçmiş öğretmenler, her darbenin ardından en ağır yükü, onlara ödetmişlerdir.

Eğitim politikalarını dile getiren öğretmen üzerinde baskı kurarak onları, susturmak hevesinde olmak, eğitime zarar vermektedir. Emek, demokrasi, hak, özgürlük , barış için çabasını gösteren öğretmenler,her darbe ve olumsuzluklar karşısında dimdik durmuşlardır ve duracaklar da. 5 Ekim Dünya Öğretmenler Günü’nü, yalnız, bir kutlama günü olarak görmek, günün anlamını küçültür. 5 Ekim, eğitim ve bilim emekçilerinin uluslar arası alanda birlik, dayanışma ve örgütlü hak arama simgesi olarak değerlendirirsek daha gerçekçi oluruz. Meslek Grupları içinde en düşük maaş alan öğretmenlerdir Elbette ki çalışan her insan, insanca yaşayabilecek kadar maaş veya ücret almadır. Ama bir öğretmen bir hemşireden, bir din görevlisinden bir polisten az maaş alıyorsa burada yanlışlık var demektir. 9/4 ‘ünde bir hemşire, 5.292.36 maaş alırken 1/4‘ünde bir öğretmen, 5.699.29 Tl maaş alıyor. Bir milletvekilinin dediği gibi ”Ne yapıyorlar ki okula gidip geliyorlar,” sözü bile bu kutsal mesleği rencide etmektedir.

Öğretmeni ve bu mesleği, küçük görmeye çalışan o milletvekilini kınıyorum.  Çünkü o kişi, eğitimden, uygarlıktan anlamayan yalnız yaşama, para olarak bakan cahil birisidir. Elbette ki öğretmen iyi seçilmelidir. Kişilikli, eli ayağı düzgün, konuşması anlaşılır olması, öğretmenliğin olmazsa olmazıdır. Ama bu seçim, eğitim fakültelerine öğrenci alınırken yapılmalıdır. Öğretmen okullarına, Eğitim Enstitülerine ve Yüksek Öğretmen Okullarına öğrenci seçilirken okula alınmadan önce sözlü sınavda öğrenciler belirlenirdi. Şimdi, araştırmadan eğitim fakültelerine öğrenci dolduruyoruz ve o öğrenci, dört yıl sonra öğretmen olacağım psikolojisiyle okuyor, sonra da o gence, pardon diyoruz. Ülkemizde binlerce öğretmen açığı vardır ve binlerce öğretmen adayımız da atama beklemektedir. Bence bu toplumsal çelişkidir. Yıllardır, eğitim sisteminde yaşanan değişimler, toplumu, çıkmaza sürüklemektedir. Öğretim birliğine vurulan darbe, okul dönüşümleri, siyasal kadrolaşma, yandaş yönetici atama gayreti, öğretmenlerin ve öğrencilerin sorunlarını artırmaktadır.

Bu yapılanma, öğretmenin saygınlığını azaltmaktadır. Öğretmenlerin yakasından siyasal iktidarlar elini çekmedikçe ve eğitimi,  adına yakışır biçime getirmedikçe eğitimde başarılı olamayız. “Öğretmenler! Fikri hür, vicdanı hür nesilleri, siz yetiştireceksiniz,” özdeyişini söyleyen Mustafa Kemal, bize yolumuzu göstermiştir. “İlim Çin’de de olsa git, ara, bul,” Hadisini önümüze seren Sevgili Peygamberimiz de yine bize yolumuzu çizmiştir. Bizden söylemesi.