Şimdi Trabzonspor beklediğim kadronun dışında iki oyuncu ile maça başladı. Fernandez ve Enis’in  ilk 11’de olacağını kesinlikle düşünmüyordum. Onların yerine önde Pepe, arkasında Bardhi, savunma hattında ise Mendy’nin forma giymesini bekliyordum.  Burada bir sürpriz oldu. Bir sürpriz de Meenier’in oynaması oldu. Hafta içerisinde birçok antrenmana katılmayan oyuncunun oynamasını beklemiyordum. Trabzonspor oyuna iyi başlamadı. Trabzonspor ilk maçtaki gibi oyunu daha çok birinci ve ikinci bölgede oynamaya çalıştı. Ya da Fenerbahçe baskıyla Trabzonspor’u bu oyuna zorladı.  Aşağı yukarı ilk 30 dakika Trabzonspor tek pozisyon yakalayabildi. Çok pas yapamadı, oyunun kontrolünü elinde tutamadı.  Fenerbahçe oyunu elinde tuttu ve skoru 2-0’a getirdi. Çok şanssız bir uzatma anlarında yediği golle Trabzonspor soyunma odasına 2-0 geride girdi. Trabzonspor’da ikinci devrenin başında Mendy’nin stopere çekilmesi ve Bardhi’nin oyuna girişi maçın çehresini değiştirdi. Penaltı verdin, peki neden kırmızı kart çıkmadı? O kadar sert müdahaleye bence kırmızı kart çıkmalıydı. İkinci yarı Trabzonspor daha baskın oynadı. Beraberliği buldu. Futbolda şu var: Kulübeniz güçlü olacak. Trabzonspor’un bu anlamda kulübesi zayıf, Fenerbahçe’nin güçlüydü. Fenerbahçe oyunun son anlarında iki forvetini sahaya atarak bu avantajını çok iyi kullandı. Mücadele iyi, kazanma arzusu iyiydi Trabzonspor’un. Dışarıdan oyuna müdahaleler hoş değil. 90 dakika içerisinde birçok gerginlik yaşanmasına rağmen Fenerbahçeli oyuncuların saha içerisinde sevinmesi doğru değil. Taraftarın saha içerisine müdahalesi doğru değil. İki tane iyi olmayan şey var. Oyunda mücadele de kazanma arzusu da iyiydi.