Yani yapacak bir şey yok. Dün akşamki sonucun sinyallerini 3-4 haftadır alıyorduk zaten. Kazanıyorduk ama kazanmayı hak etmiyorduk. Sadece biz kazanıyorduk. Ancak oyun olarak galibiyeti hak etmiyorduk. Bu bireysel performanslar sonucunda oluyordu. Ya kaleci çok olağanüstü bir performans ortaya koyuyordu yada golcüler ogün buldukları pozisyonları iyi değerlendiriyordu. Takke düştü kel göründü. Ne iyi bir oyun ne sonuç ne de güven verebilecek bir gelecek vadetti dün akşam Trabzonspor. Geçmişte baktığımızda Trabzonspor’un derbi maçlarında beraber bile kaldığında üzüldüğü birçok maçı hatırlarız sanırım. Kim hoca, kim yönetici, kim yetkili? Bugün gelinen noktada faturayı sadece bu yönetime çıkarmak bence çok yanlış olur. Bundan önce yöneten insanların ve bizim de payımız var başarısızlıkta. Hepimiz suçluyuz. Bu akşamki maçtan alınacak büyük dersler var. Trabzonspor Adanaspor’a 5-1 kaybedebilir, Malatyaspor’a 7-1 kaybedebilir, bunlar Anadolu’da yaşanan erozyonlardır. Trabzonspor’un kendi sahasında büyük bir takıma bırak 5-1 yenilmeyi 3-1 bile yenilmesi kabul edilemez. Bu sonuçlar bazı şeylerin masaya yatırılması gerektiğini gösterir. Hiçbir pozisyonunuz yok. Rakibin 10’a yakın pozisyonu vardı. Bunu maalesef farklı bir şekilde kendi içimizde öz eleştiri olarak değerlendirmememiz lazım. Bir gün önce Beşiktaş Pendikspor’a 4-0 kaybediyor, bizden önce Fenerbahçe Samsun’a puan bırakıyor ve siz 9 puanlık maça çıkıyorsunuz ancak sahada hiçbir varlık gösteremiyorsunuz. Belki de bugün ligi yakalayabilecek bir pozisyondaydık ancak bu fırsatı elimizin tersiyle ittik. Camiamıza geçmiş olsun diyorum. Belki de bugün ligi yakalayabilecek bir pozisyondaydı.