Hafta sonundan itibaren tüm Müslüman alemi 4 günlük mübarek Kurban Bayramı’nı idrak edecek.

Ekonomik darboğazda hapsolan ülkemizde hemen herkesin dimağında ‘Nerede o eski bayramlar’ geçer.

Belki özlem cümlesidir bu, belki de sitem…

Bayram, hasretle özleneni görmektir.

Seni haftalarca tedavi eden doktorunun sana gelip de ‘geçmiş olsun hiçbir şeyin yok, turp gibisin’ demesidir bayram.

Kimi zamanda çok uzaklardan gelen ve hiç beklemediğin bir haber, ummadığın bir yerden gelen selam… 

Garibanın sofrasında bir tas yemek…

Kimsesiz bir çocuğun başını okşamak…

Bir güzel söz…

Bir şeker…

Küçük bir kız çocuğuna elbise…

Yatağından bir daha kalkamayacak hastaya ‘geçmiş olsun’ demek bayramdır…

Yediği önünde yemediği arkasında olana bayramı anlatmak çok zor olur.

Veyahut sevmeyi bilmeyene bayramı çok zor anlatırsın.

Bayram; annenin elini öpmektir…

Babaya sarılmaktır…

Koklamak kokusunu içine çekmektir…

Bayram tatlı bir sözdür…

Ben her bayram hüzünlenirim ama illa da bayramı yapmak için bayramı beklemeye gerek yoktur, bayram bazen görmediğini görmektir…

Hasretle özleneni görmek…

Hiç söyleyemediğin sevgini karşındakine söylemektir.

Söylenmemiş aşktır!

Yazılamamış mektup…

Dilden dökülmeyi bekleyen sözcük…

Sessizce mutluluktan ağlamaktır bayram…

Haysiyettir, dik duruştur bayram…

Aslında onurundur…

Karakterindir…

Alın terindir…

Nokta kadar menfaat için virgül kadar eğilmemektir…

Garibe uzatılan eldir…

Bulunduğun şehirde kaldığın mahallede komşunun yüzüne utanmadan hala bakabiliyor olmak bayramdır.

Bayram annelerin ve babaların anılması için bir vesiledir, sonradan canı yanıyor insanın, bugün hiç vakit kaybetmeden annenize ve babanıza doya doya sarılın, elini öpün.

Sonra çok zor oluyor.

Kurban Bayramı’nın tüm güzelliklerle, anlamına uygun idrak edilmesi dileğiyle herkese iyi bayramlar.