Hayat, insan ruhunun loş ışıkları altında ölümle melankolik bir aşka sürgün kısır döngüden ibaret...

Dün doğuyorsun, bugün tası tarağı toplayamadan göçüyorsun maveraya.

Yaşarken elemi de görüyorsun, sevinci de, her şey ufka dalar gibi kayıp gidiyor gözlerinden.

"Vefa" makamında(!) berceste şarkılar yankılanıyor uzaklardan... Hissediyor ama zamana yeniliyorsun, ellerinden kayıp gidiyor takvimler bir bir.

Yelkovanla akrep arasında harala gürele cepheden cepheye sürüyor çatışma. Vefanın gerçekten bir semt adı olmadığını anlıyorsun bu savaş mahallinde...

Plastik mandalları, naylon sürahileri gösterince babaannemin bakır sinisini ve kazanını eskiciye verdiler. Anneannemin kazanından bakır levha yaptılar.

Ampul ve avize tavana asılınca o fitilli gaz lambaları gereksiz sayıldı.

Kilere kaldırdılar.

Soğuk kış gecelerinde tüm aile etrafına toplandığımız ve çok ama çok mutlu olduğumuz o kuzine soba var ya o kuzine soba, evlere klima ve kalorifer takılınca ‘odayı kirletmekten suçluydu artık!’

Ben o kuzine sobayı odunlukta en son gördüğümde sanki babamın üzerinde fındık kavururken bıraktığı izler vardı.

Eve ilk siyah beyaz televizyon gelince evdeki radyo artık açılmaz olmuş, mahzene atılmıştı. Ki o radyonun başında, Selma Ersözleri dinleyip, içten içe ağlatan ‘Bütün Kuşlar Vefasız, Mevsim Artık Sonbahar’ı söylemişliğim vardır.

Bizde vefa duygusu yok.

Mahalle aralarını üç harfli marketler istila edince, küçük esnaf olan bakkal Nuri amca terk etti buraları. Gitti Gümüşhane’ye yerleşti.

Şehirleri büyük büyük alışveriş merkezleri teslim aldığından beri kimse uğramaz oldu Kemeraltı'na, Uzunsokağa, Maraş Caddesi'ne...

Tenhalaştı buralar.

O eski Erdoğdu...

O eski Ganita...

O eski Meydan Parkı...

O eski Yenimahalle'deki bahçeli evler...

Hepsi tek tek mazinin karanlık dehlizlerine gömüldü.

Çok vefasızsın kardeşim!

Rize’de, Giresun’da bahçeler arasına tel çekip yüklerini taşımaya başladıklarından beri, toplanan yaş çay, fındık, odun telle çekilir oldu. Yıllarca tüm köyün yükünü çeken o sepetler tek tek kırıldı.

Artık kendi kendimize karar veremez olduk. Giyeceğin kıyafete, neyi seçeceğine, ne renk giyeceğine cep telefonları karar verir olmadı mı?

Vefasızsın be kardeşim!

Milli Eğitim Bakanlığı, ders kitaplarının hazırlanışı ve derslerin anlatılışı için hazırlanan müfredattan Kemalizm'i çıkardı. “Atatürkçülük” kavramı sosyal bilimler derslerinin müfredatından tamamen çıkarıldı, Büyük Önder ve Kemalizmle ilgili konular daraltıldı, sesin çıkmadı.

Sen böyle her şeye duyarsız kalırsan yarın da devrimlerin hiçbir önemi kalmaz.

19 Mayıs, 23 Nisan, 30 Ağustos, bayramı ve en sonunda Cumhuriyet'in de modası geçti derler.

Sesin çıkmaz, çıkamaz....

Nasıl ki Andımız hayatımızdan sessiz ve derinden çıkartılırken sivil toplum örgütlerinin, siyasi partilerin ve senin de sesinin çıkmadığı gibi...

Vefasızsın kardeşim,

Hem de çok vefasızsın!