Ağır bir yenilginin hemen ertesinde toparlanmak için iyi bir fırsattı. Uzak bir deplasman değil, kendi evinde gibisin. Daha ortalama bir rakip ve kazanma ihtimalin yüksek. Tüm bu ihtimaller bir tek şeye bağlı, istemek. 

Trabzonspor takımı önce puan veya puanları istemesi lazım. Takımın motivasyonu düşük. Son haftalarda alınan sonuçlar ve hedefsizlik. 

Maça iyi başlayan Trabzonspor. İlk yarıda topun kontrolü bordo mavililerdeydi. Bunu da Mendy ile sağladılar. Mendy Türkiye ligine göre çok çok iyi bir 6 numara. Bunun yanına da Berat’ı monte eden Avcı orta sahayı kontrol etmeyi bildi. Rizespor ilk yarının son dakikalarında ve ikinci yarının tamamında oyunu kontrol eden taraftı.

Trabzonspor’un kanat oyuncuları yok. Hüseyin mecburen kanat bek oynadı. Sakatlanıp çıktı. Hüseyin’in neden stoper oynamadığını anlamak zor. Taraftar tepkisinden korkuluyorsa o zaman taraftar ne derse o olsun. Bu mantıkla takım idare edilmez. Hüseyin’in yerine giren Mehmet Can, solda Eren, Enis, Bardhi, Fountas, bunlar hedefli bir takımda kendilerine yer bulmaları zor oyuncular. 

İkinci yarıda net Rizespor üstünlüğü vardı. İlhan hocanın elinde daha iyileri olsa ortaya daha iyi takım çıkarır. Trabzonspor’u özellikle ikinci yarıda kendi yarı sahasına hapsettiler. Ortada ve ileride iyi oyuncuları var. 

Trabzonspor üst üste iki mağlubiyetle tamamen kötü bir döneme girdi. Ancak Fountas ve Enis’le gol bulmak mucize olurdu. Golde kaleci Uğurcan, çıkıp çıkmamakta tereddüt edince kalesinde 1 gol daha görmüş oldu.

Trabzonspor net bir kadro zafiyeti yaşasa da en az beraberlik alabilirdi. Rizespor ikinci yarıdaki oyunuyla galibiyeti hak etti. 

Kadir Bıyıklı- Karadeniz Gazetesi