Bu maç; hoca değişikliğinin takımlar üzerinde yaptığı şok etkilerinin göstergesinin tekrarlayıp tekrarlamayacağı iddiasının ispatı olacak bir maçtı. Öyle ya, tüm hocalar kısa vadeli görev süreleri için standart olarak kazanamadıkları maçlardan sonra “Hoş benim elimde sihirli değnek yok ya!” şeklinde savunmaya geçerlerdi. Sadi Tekelioğlu hocanın da bu maçta sahaya süreceği onbir’de elbette uzaydan gelecek bir oyuncunun olmayacağı aşikârdı. Eldeki ekip ve oyuncular belli. Kimin, nerede ve nasıl oynadığı da malum.

Fark edilmesi gereken tek şey oyuncuların mümkün olursa motivasyonu olacaktı. Sadi hoca da bu konuda üzerine düşen görevi, elbette geçmişinin ona kazandırdığı tecrübe ile üstesinden gelecekti. Gelecekti gelmesine de, bu kadar yatmaya ve birbirinden kopuk oynamayı adeta meslek haline getirmiş olan bu oyuncuları nasıl motive edip, maç kazanmayı onlara hedef tayin edecekti?

O da ayrı bir muamma. Fakat gördük ki; her ne kadar arzulanan efor ve kazanma hırsını sahada göremedi isek te, yine de oyunda paslaşmalarda bir denge, çabukluk, verkaçlarda bir nebze istek görüldü. Bu arada her iki takım da maç kazanma zevkini rakiplerinin zaaflarından yakalayacakları fırsata bağladılar. Bence Sadi hoca bu takıma sol bekte Alper’i kazanacak gibi gözüküyor. Alper ayağında top var iken sakin, soğukkanlı verdiği pasların yüzde 99’u isabetli, oyun kurmakta becerikli ve ani çıkardığı topların da isabetli oluşu, sanırım birkaç maç sonra eğer bu performansını sürdürür ise, Tekelioğlu hoca hiç olmazsa “Trabzonspor’a dakika bir gol bir” mahiyetinde bir oyuncu kazandırabilecek gibi gözüküyor.

Alper için “Biraz daha cesur ve atağa dönük oynaması gerekir” şeklinde yorum getirecektim fakat bu tarz oyuncuların birkaç maçlık toleransının olması gereğini de kabul etmek gerekir. Bir de Hoca’nın yaptığı en isabetli çıkış. Trabzonspor 60. dakikaya kadar, özellikle ikinci yarıdaki onbeş dakikada rakip ceza sahasında, tarafımızdan gol pozisyonlarına yakın veya benzeyen bazı pozisyonların olmaya başlaması ile o alanda akıllı ve ayağı topa yakışan bir oyuncu ihtiyacını görünce, çok yerinde bir kararla Cardozo’yu oyuna dahil etti. Bu arada Mehmet’i de oyuna aldı.

Fakat oyun kalitesinde yine fazla bir değişiklik göremedik. Bu da oyuna giren oyuncuların “Benden bu kadar” şeklindeki tavırlarından kaynaklanıyor sanırım. Derken; uzatma dakikalarında Mehmet’in uzaktan şutu rakipten bir az sekince kaleci kontrpiyede kaldı ve top da ağları buldu. Bu da bizim yukarıda galibiyetin olabileceği iddiamızın ispatı idi. Bu üç puan hiç olmazsa Trabzonspor’u haftaya biraz daha canlı tutacaktır. Savunmada Aykut, bu maçta diğer maçlara göre daha başarılı gözüktü. Orta alanda ise tek başarılı ve kazanmak için futbol oynayan oyuncu olarak Özer’i de işaret edebiliriz. Diğerleri ise idare etti vesselam...