MEHMET ALİ YILMAZ’IN ADI DA İZİ DE BU KULÜBÜN KALBİNDE YAŞAMAYA DEVAM EDECEK
ZEYYAT KAFKAS (Trabzonspor Asbaşkanı)
Onu tanımak, onunla aynı yolda yürümek, onun vizyonuna tanıklık etmek… Gerçekten büyük bir ayrıcalıktı.
O, Trabzonspor’un yalnızca başkanı değil; yeri dolmaz bir yol göstericiydi. Cesaretiyle, kararlılığıyla, inandığı her şey için gövdesini koyan bir liderdi.
Futbolu sadece bir oyun değil, bir kültür haline getirdi. Tesisleşmenin öncüsü oldu, bugün gururla baktığımız birçok şeyin mimarıydı.
O dönemlerde Trabzonspor için hayal gibi görünenleri gerçeğe dönüştürdü. Büyük düşünür, büyük oynar, büyük konuşurdu. Onun adı anıldığında herkes bir adım geri çekilir, saygıyla dinlerdi.
Ben, onun vizyonuna hayran olanlardanım. Birlikte yakın siyaset yapma şansı da yakaladım.
Onun çizdiği yolda yürümeye gayret edenlerdenim.
Ve bu kulübün ona her zaman minnet borcu olduğuna inananlardanım.
Adı da, izi de bu kulübün kalbinde yaşamaya devam edecek.
Ruhu şad olsun, mekanı cennet olsun.
TRABZONSPOR’U KİMSE ONUN KADAR SEVMEDİ
BAHATTİN GÜNEŞ (Efsane futbolcu)
Mehmet Ali Yılmaz, Trabzonspor tarihinde çok büyük fedakârlıklar yapmıştır. Kulübün yapılanmasında tesisleşme noktasında bizlere yol göstermiştir. Başarı vardı; ancak o başarıda birlikte olabilmek için tesislerin bize açılması, futbol anlamında istirahat, beslenme veya tesisleşme konularında Trabzonspor adına tarihi adımların atılmasını sağlamıştı. Mehmet Ali Yılmaz Başkan, benim için çok değerli bir insandır. Bana da, kulübe de çok büyük emekleri olmuştur. Özel olarak baktığımda; Dobi Hasan, Mehmet Köroğlu, Şenol Ustaömer, İskender Günen ve benim gibi oyuncular, askerde olmalarına rağmen Trabzonspor’a faydalı olabilmek için maçlara kolaylıkla çıkmışlardır. Trabzonspor için çok değerli hizmetleri olmuştur. Kendisini rahmetle anıyorum ve ailesine sabırlar diliyorum. Trabzonspor’u bu kadar seven, bu kadar değer veren bir başkanımızdı.
MEHMET ALİ YILMAZ DÖNEMİNDE FUTBOLCU OLDUĞUMUZU HATIRLADIK
TUNCAY SOYAK (Efsane futbolcu)
Mehmet Ali Yılmaz bizim dönemimizde ilk başkanlığını yaptı. Benim dönemimde maçta otelinde takım kaptanıydım, kampa geldi ve tanıştık. Hiç unutmuyorum, üç aylık alacaklarımızı ödedi bize. Çok babacan bir başkandı, beyefendiydi. Her maçımızda yanımızdaydı. Onunla şöyle bir anımız var: Trabzon’da 1-0 yendiğimiz maçın rövanşında İtalya’da İnter ile maç oynayacaktık. İnter maçına kafile başkanı olarak bizimle geldi. O da kafile başkanıydı. Trabzonspor’a ilk kez tesis kazandıran kişi olarak 1983-1984 yıllarında büyük katkıları olduğunu anlattı. Onun haricinde, hiçbir maddi zorluk yaşamadık. Manevi katkısı da çok büyük oldu bizlere. Çok büyük jestler yaptı. Onun döneminde, futbolcu olduğumuzu hatırladık. Çok güzel izler bıraktı. Başkan beyle ile çok güzel zamanlar geçirdik. Mekânı cennet olsun."
SÜLEYMAN SEBA İLE ÇOK İYİ İKİ DOST İDİLER
FAİK GÜRSES (Spor yazarı)
Sayın Bakan, 1982’de İlker Ateş ile birlikte bir yerde otururken, Tanju Gürsü geldi ve “Size Trabzonspor Başkanını tanıştıracağız.” dedi. Bebek’te bir yerdeydik. O günden itibaren, vefatına kadar, sahibi olduğu Güneş Gazetesi’nde kendisiyle birlikte çalıştım.
Mehmet Ali Bey ile ailecek görüşürdük, aramızda iyi bir diyalog vardı. İşinde son derece titizdi; hem inşaat sektöründe hem de sahibi olduğu gazetede büyük bir özen gösterirdi. Bir gün, gazete çalışanlarından bazıları işe geç gelince, onlara şöyle seslenmişti: “Burası sizin ekmek tekneniz. Buraya geç gelemezsiniz. Lütfen maaşınızı hak edin.”
Trabzonspor Kulübü Başkanı olarak kulübe muazzam bir tesis kazandıran bir isimdi. En samimi arkadaşlarından biri ise ezeli rekabette yer alan Beşiktaş Başkanı Süleyman Seba idi. Allah rahmet eylesin. Birlikte yemek yerlerdi.
Ne yazık ki Mehmet Ali Yılmaz’ın ani ölümüyle büyük bir değer kaybettik. Vefatından önce görüşmek istediğimizde, “Hastanede tedavi oluyorum, daha sonra görüşelim.” demişti. Ancak maalesef o görüşme gerçekleşemedi. Türk sporu ve Trabzonspor, yeri doldurulamaz, asil bir insanını kaybetti. Onu daima saygı ve özlemle anıyoruz.
MEHMET ALİ YILMAZ ADAMLIĞIN, AĞABEYLİĞİN VATANSEVERLİĞİN TARİFİDİR
GÜREL YURTTAŞ (Spor Yazarı)
Geçen yıl bugünden bir kaç gün önceydi.
Telefonum çaldı. Hala kulağımda çınlayan o ses tonuyla;
- Naber evlat? dedi.
- İyiyim başkanım siz nasılsınız?
- Seninle görüşmemiz lazım! İşimiz var!
- Elbette, ne zaman isterseniz.
- Belimden rahatsızım biraz. O yüzden Sefaköy'e (Tek Art) gidemiyorum. Sen cuma günü eve gel.
- Tabi gelirim; dedim.
Ne acı ki cuma günü cenazesindeydim.
Unutamadığım olaylardan biridir bu; randevu verdiği gün cenazesinin olması.
Zaman çabuk geçiyor. Bir yıl geçmiş aradan.
Onunla birlikte olduğum günler gözlerimi kapadığımda geçip gidiyor beynimin içinden.
Güneş gazetesinde patronum.
Muhabirliğimin kulüp başkanı.
Özel yaşamımda büyüğüm. Her zaman bir telefon kadar yakındı bana.
Mehmet Ali Yılmaz bir kişi olarak değildi sadece. Bir tarifti.
Adamlığın, ağabeyliğin, insanlığın, namusun, spor adamlığının, iyiliğin, otoritenin, yardımseverliğin, vatanseverliğin tarifi.
Dostlarına çok önem verirdi. Eski Dostlar Süleyman Seba ve Anılan kitabında da yer verdiğim, benim şahidi olduğum bir olayı onun ağzından aktarayım şurada da anlayın dostluğa verdiği önemi:
Beşiktaş kongresini kazanınca rahmetli Mehmet Üstünkaya çok bozuldu. Başkanlığı kaybetmeyi beklemiyordu. Sonra ne yapmış; gitmiş kulübün bütün gelirlerine temlik koydurtmuş.
Düşünsenize, yeni başkan oluyorsun, hiç gelir yok. Hepsi temlikli. Süleyman bey zaten devlet memuru işadamı değil. Kaynak bulması çok zor.
1984 yılında kongreden hemen sonra o yıllarda sahibi olduğum Güneş Gazetesi'ne geldiler Erdoğan Tuncer'le birlikte...
Kendisini kutladım;
- Hayırlı olsun başkan, dedim.
- Sorma, dedi; pek hayırlı olmadı galiba!
- Ne oldu ki?
- Kulübün bütün gelirlerine temlik koyuldu.
- Ne kadar borç var?
- !!!
- Ne kadarsa ne kadar! Merak etme, hallederiz.
Bu konuşma geçti aramızda. Hallettim de... Bütün temlikleri kaldırttım. Nefes aldı, normal işine devam etti.
Süleyman bey benim için başka bir kulübün, rakibin başkanı değildi, o benim için çok önemli, çok değerli bir dosttu. Dostumun yanında olmayacaktım da kimin yanında olacaktım?
İşte budur Mehmet Ali Yılmaz.
Yeri doldurulamaz.
Onun için "Öldü" diyemiyorum, diyemem asla.
Çünkü ölümsüzdür Mehmet Ali Yılmaz.
Asla unutulmaz, unutulamaz.
MEHMET ALİ YILMAZ HAYATIMIN SON 40 YILINDA VARDI
ENDER ASMAN (Spor Yazarı)
Sevgili başkan Mehmet Ali Yılmaz ile ilk tanışmamız 1984 yılında elde edilen şampiyonlukla başladı. Ben de TRT’de görevliydim. Dolayısıyla şampiyonluk programını ben yapmıştım. Bu tarihten itibaren de başkanımla beraberliğimiz oldu. Kısacası hayatımın son 40 yılında başkanım vardı. Beraberliğimizde iyi ve kötü anlarımızda da oldu. Birlikte ağladık birlikte güldük. Ve koskoca bir 40 seneyi geride bıraktık. Kendisiyle gerek başkanlığı döneminde gerek spor bakanlığı döneminde birlikte olduk. Danışmanı olarak sürdürdüğüm süre içerisinde başkanımın çok güzel günlerimiz oldu. Ölümünü hiç beklemiyordum çünkü bana ölümsüz geliyordu. Ve ben hala daha ölümüne inanamıyorum. Kendisine Allahtan rahmet diliyorum. Mekanı cennet olsun diyorum.