Ötesini, berisini bilmem! Neden ve nasıl oldu? Sormam! Sonuca bakarım... Çünkü, puan cetvelinde Trabzonspor'un bulunduğu yer, sahada futbol adına olup bitene değil, maçın skoruna bakılması gereken bir tablo yaratmıştır. O tabloda, Gençlerbirliği karşısında alınan son dakika galibiyeti Trabzonspor'u 11'inci haftadaki 12'nci sıradan, 12'nci haftada 9'uncu sıraya taşımıştır. Onun için ister istemez, oyuna değil puana bakıyorum. Ve de Mehmet Ekici'nin attığı golden sonra, basın tribününden ayrılırken meslektaşlarıma "Yazıyı yazmadan önce şükür namazı kılmaya gidiyorum" dedim.

Çünkü, son 15 dakikası az da olsa kenara koyulursa, Trabzonspor'un Gençlerbirliği karşısında sergilediği oyuna futbol demek mümkün değildi. Belki top oynadılar denebilir. Pas trafiğinin 3-4'ü bulduğu pozisyonlar bir elin parmağı kadar olmadı ise nedeni, Cardozo, Erkan ve Mehmet Ekici üçlüsünün yedek kulübesinde oturmasıydı. Bunun için Sadi Tekelioğlu'nu çok da suçlamamak lazım. Meslektaşım Orhan Çavuşoğlu'nun dediği gibi, "Haluk Ulusoy Tesisleri'ndeki alt yapıdan, Mehmet Ali Yılmaz Tesisleri'ndeki üst yapıya taşınan futbolcu yokluğunda" Sadi Tekelioğlu, ilk 11'e yerleştirdiği Mustafa Yumlu ile birlikte Trabzonspor kadrosundaki gerçek Trabzonlu yalnız iki adamdılar.

Mecburi hizmetli olarak teknik direktörlüğü üstlenen Sadi Hoca, çöküşün içinde ister istemez Gençlerbirliği'ne yenilmenin de endişesini taşıyordu. Sanırım bunun için, daha çok pas yapan değil, mücadele edenleri ilk 11'de sahaya sürdü. Cardozo, Erkan, Mehmet bu yüzden kenarda kaldı. Ama her ne olursa olsun bu oyuncuların kenarda kalmaması gerektiği bir kere daha ortaya kondu. 58'de Cardozo, 60'ta Erkan, 72'de Mehmet Ekici sahaya girince bordo- mavililerin pas trafiği, dolayısıyla rakip sahadaki etkisi de arttı. Bu artış da şansında yardımıyla Mehmet Ekici'nin ayağından golü ve özlenen 3 puanı bir arada görmeyi getirdi. Şans diyorum, çünkü o kalabalık içinde birinin ayağına çarpıp geride dönebilirdi.

Aslında gol atmak Mehmet Ekici'nin görevi değildi. O iş maça başlarken N’doye'ye verilmişti. Ama, bir kere daha anlaşılmıştır ki, bu adamın işi bu değil. Neden derseniz? Bakın, önceki gün Fener’de Van Persie attı. Galatasaray 'da Podolski attı. Beşiktaş'ta Gomez atacak. Eee, bu durumda biri de yatacak. O da milyonlar verilen Trabzonspor'un N’doye'si olacak! Aslında bu adamın yatacağı belli idi de, bu adama bu kadar parayı birilerinin neden verdiği belli değildi! Evet; baştan aşağıya bir felaketler ve garabetler zincirine sarılmış Trabzonspor'da, Gençlerbirliği karşısında alınan galibiyet için "Allahım şükürler olsun" diyerek, şükür namazı kılmaktan daha doğru bir iş kalmamıştır. Bir de bu tabloya sebep olanlardan camia kurtulsa yok mu? 2 değil, 40 rekat şükür namazı kılsak yetme!