Karadeniz Gazetesi / Özel / Osman Başkır /  Trabzonspor'da tabiri caizse deniz bitti, kara gözüktü. Öyle ki kulübün kaderi adeta pamuk ipliğine bağlı. İstanbul saltanatına son veren bordo-mavili kulüp, bugün ekonomik buhrandan çıkmak için uğraş veriyor. Ahmet Ağaoğlu yönetimi görevi devraldığında kucağında adeta bombayı buldu. Futbolcu alacakları, süregelen davalar yönetimin elini kolunu bağlamıştı.

BİR ATIMLIK BARUT

Şöyle sezon başına bir gidelim. Neler yaşandığını bir hatırlayalım. Ünal Karaman ile anlaşma sağlandığında ortada ne bir bütçe vardı ne de kaliteli transfer sözü. Tecrübeli çalıştırıcıyla 1 yıllık anlaşma yapılırken, şu konuşmalar geçti: Hocam, ‘Durumumuz ortada. Sen bu takımı ligde tut yeter.’ Karaman şaşkındı. Çünkü Trabzonspor’un 52 yıllık tarihinde ilk kez ‘küme’ kelimesi zikredilmişti. Küçük bütçeli transferlerle sezon başladı. Karaman’ın dokunuşlarıyla Trabzonspor, yaşanan onca sıkıntıya rağmen ligin ilk yarısını ikinci sırada bitirdi.

Beklentiler büyümüştü. Camia artık ‘şampiyonluk’ söylemlerine başladı. Oysa bu arada Onur, Burak, Mustafa Akbaş, Kucka, Zeki, Esteban gönderildi. Bu da yetmiyormuş gibi kulübe transfer yasağı geldi. Ünal Karaman’ın eli iyice zayıflarken, tecrübeli teknik adam radikal bir kararla gençlere kucak açtı. Bu da Fırtına’nın yeniden esmesini sağladı. Şimdilerde Ünal Karaman yine tartışma konusu. Nedeni ise yaşanan onca sıkıntıya karşın takımı 4’üncü sırada tutan Ünal Karaman’la henüz sözleşme imzalanmaması. Taraftar ve camia sürekli aynı soruyu soruyor: Hocayla ne zaman sözleşme imzalanacak? Yönetimden gelen haberler olumlu ancak bunun resmiyete dökülmemesi yine kafa karıştırıyor. Bu da, ‘Kümede kalmayı hedef koyanlar demek ki şimdi 4’üncü sırayı beğenmiyor’ söylemlerine neden oluyor.