Fazla geldi bize Fener. Vites farkı vardı arada. Ağır çekim oynadı Bordo-Mavililer; dura dura, dikilerek. Ayları boşa geçirdikleri çok açık görülüyordu. İlk 3 maçı kazandığı dönemde yazıyordum. Tempo, sıkıştırma, hataya zorlama istiyor futbol. Ayrılan genç takım hocasının kitabında ne yazık ki böyle şeyler.

Olmayacak bir şey değildi istediğimiz. Aynen şu Fener’in oynadığı gibi futboldu tarif ettiğimiz. O farkı gidermeden böyle rakiplerle baş edemezsin. Sadece Mehmet Ekici, Aykut, Cavanda ve M’Bia direndi. Diğerleri ağır çekim, ihtiyar gibi idare etti. Özellikle Alper ve Okay çok acemi kaldı.

N’Doye Özer ve Erkan’ın sıfır kalması ayrı bir vaka. Takımın hocası için söyleyeceğim bir şey yok. ‘Acemi bebe’ atıldıktan sonra hepten çaresiz kaldı. Kevgire dönen sol tarafa daha önce önlem alabilirdi. Sonrasında yaptığı tüm hamleler koruma kollama üzerineydi.

Daha 3 gün önce Avrupa maçı oynamış rakibin şu tempoda olması tartışılmalı. Yattığı yerde keyif yapanlarla, aldığının karşılığını verenlerin maçıydı bence. Alışkın olduklarından, kavga kargaşa anlarında üstündü bizim bebeler. Yenildik ama racon kesmekte üstümüze yoktu. Sonuç olarak skoru belirleyen futbolcu farkı değil, futbola hazırlanman, mantalite, oyundaki role uygunluktu belirleyici olan.