Yüksek Seçim Kurulu kesin seçim sonuçlarını açıkladı. Önce mecliste yemin tören yapılacak. Ardından meclis başkanı seçilecek. Ve cumhurbaşkanlığı, en fazla oyu ve milletvekilliğini alan partinin başkanını hükümet kurmakla görevlendirecek. Henüz resmi görüşme turları başlamasa da siyasi partiler kendi ilkelerini açıklıyor. Ama güçlükler var. Gerek Davutoğlu, gerekse Erdoğan’ın muhalefete yönelik teröriste, çeteye varan söylemi ve kullanılan üslup, uzlaşmanın önündeki en büyük engel. Özellikle Erdoğan, yetkilerini kötüye kullanarak ve anayasayı çiğneyerek uzlaşma yollarını mayınlamıştı.

Muhalefet açısından ise AKP-Erdoğan yönetimi bir yolsuzluk, hırsızlık ve talan hükümeti. Erdoğan ülkeyi bir diktatörlüğe götürmeye çalışıyor. Devletin bütün kurumları siyasi işgal altında. Hukuk devleti ve demokrasi rafa kaldırılmış. Türkiye dış politikada çamura saplanmış, maceracı politikalarla özellikle Suriye ve Irak’ta kan gölünün oluşmasına katkı vermiş.

Gerek iktidar ve gerekse muhalefetin bu yaklaşımı ortadayken, nasıl bir uzlaşma olacak?

**

Her şeye karşın koalisyon görüşmelerinin kaderini belirleyecek 3 temel başlık var.

Birincisi yolsuzluklar. AKP Hükümeti, başta 4 bakan olmak üzere Erdoğan’ın yakın çevresine, hatta kendisine kadar giden yolsuzluk iddialarının üzerini kapatmıştı. Muhalefet meydanlarda çokça söz verdi bu konuda. Muhalefet kendi arasında koalisyon kuramazsa, AKP ile kurulacak bir koalisyonda bu olay nasıl yer alacak? Tabi meclisin açılmasıyla herhangi bir milletvekilinin vereceği önergeyle yolsuzluklar yeniden gündemine gelebilir. Bu olay koalisyon koşulu dışında kalabilir, ancak yine de siyasi iradenin tutumu önemli.

İkinci başlık Cumhurbaşkanı’nın konumu. Erdoğan, cumhurbaşkanı için çok geniş olan anayasal yetkileri bile ihlal ediyor, tek karar verici olmak istiyor. Öte yandan AKP üzerindeki egemenliğini de sürdürmek niyetinde. AKP ile kurulacak bir koalisyonda bütün muhalefet partileri, "Erdoğan’ın anayasal sınırlar içinde kalmasını" olmazsa olmaz olarak görüyor. AKP bunu ne düzeyde kabul edebilecek?

Üçüncüsü ise Kürt ve terör sorunu çerçevesinde yürütülen çözüm süreci.

***

Küresel güçler ve sermaye bir CHP koalisyonu istiyor. Ama "çözüm süreci" konusundaki düşünce ayrılığı giderilebilirse, en uygun formül AKP-MHP koalisyonu. Tabi Erdoğan’ın daha geride durması koşuluyla.

Ama yine de 3 temel alana bakıldığında, AKP-HDP koalisyonu en uygunu gibi görünüyor. Çünkü HDP için Kürt sorununun çözümü ve çözüm sürecinin ilerlemesi her türlü siyasal, toplumsal olaydan çok daha önemli. En azından bugüne kadar böyleydi. Bir koalisyon olmasa da, HDP’nin dışarıdan desteklediği bir AKP azınlık yönetimi de, olası formüllerin en güçlüsü.