Diyoruz ki!

Yollar üzerine türküler, şarkılar çok yazılmıştır. Nedeni ise gurbete gidenlere duyulan hasret olmuştur. Ancak gelin görün ki Trabzon’da yollar için bırakın şarkı, türkü yazmayı, vatandaş isyan sözcüğü içerisinde barınan hangi kelimeler var ise onları seslendirmekten geri kalmıyor.

Trabzon büyükşehir olduğunda bulunduğu konum itibarıyla büyükköy yakıştırması yapıldığında kızanlar, öfkelenenler oldu. O tarihten bu yana geçen sürede Trabzon’da değişen hiçbir şey olmamış, günahını almayalım, 50 yıl hizmet verecek bir altyapı çalışması hariç.

Hangi mahalleye girsen köstebek yuvasına dönmüş, yolları görmek mümkün. Araçların ilerleyebilmek için çizdikleri zikzakları görseniz sanki makas atıyorlar sanırsınız. Kentin ana yolları dahil mahalle yollarındaki bu sorun çözülecek gibi de durmuyor.

Kazma elde geziliyor, kazılan, eşilen yerler yeniden kazılıyor, işi bitiren yolu eski halinden beter şekilde bırakıp arkasına bakmadan gidiyor. Bu kadar sahipsiz mi bu kent? Denizden kopan şehrin bağrına hançer gibi saplanan geçitler hilkat garibesi gibi ortada duruyor, ilgilisi yetkilisi de izliyor. Ne diyelim, iyi seyirler, isterseniz bir de seyir terası yapın öyle izleyin!