Ramazan başladı, ilk oruç için iftar sofraları bu akşam kuruluyor.

Yardımlaşma, dayanışma, merhamet ayı hoş gelmiş sefalar getirmiş.

Allah hepimizin niyetini kabul etsin, bayramı görmeyi nasip eylesin.

Değerli okurlarım;

Ramazan ayı, sevgiyi, ekmeği ve çileyi paylaşma ayıdır.

Ramazan, şükür ve dua ayıdır. Kendimizle yüzleşmek için de büyük fırsattır.

İnsanlığın ne kadar önemli ve değerli olduğuna şahitlik yaptığımız şu güzel ayda ne olur hepimiz üzerine düşeni yapalım.

Etrafımızda fakir, hasta, ihtiyaçlı kim varsa yardım elini uzatalım.

Ve bunu yaparken de ne olur işin şovuna, reklamına kaçmayalım.

Üç-beş çeşitle insanların eline verdikleri kumanya ile kim fotoğraf çektiriyorsa, kim iftar sofralarında gösterişe kaçıyorsa, kim bu ayın nimetlerini öyle veya böyle ranta çeviriyorsa yazıklar olsun!

Yeter artık! Şu güzel dinimizi sıradanlaştırmayalım, ticarileştirmeyelim, şahsi çıkarlarımıza kurban etmeyelim.

Yapılan yardımların Allah için, insanlık için olduğunu unutmayalım.

Şan, makam, koltuk, para pul hırsı için ramazan ayını fırsat bilenlerden inanın tiksiniyorum.

**

YILDIZ’IN HAKLI İSYANI

Geçen hafta gerçekleştirilen TGC ödül töreninde Avrasya Üniversitesi Mütevelli Heyet Başkanı Ömer Yıldız sitemli açıklamaları ile geceye damgasını vurmuştu.

Yıldız, Avrasya’nın Trabzon’da üvey evlat muamelesi gördüğünü, kuruluşundan bu yana geçen 8 yıllık zaman içinde ilk kez kurumsal bazda ödül aldığını söylemişti.

Ömer Yıldız’ın Avrasya Üniversitesi’ni Trabzon’a kazandırma noktasında çektiği sıkıntılara ve sonraki sürece şahit biri olarak siteminin ne anlam taşıdığını ve haklı olduğunu belirtmek isterim.

Daha düne kadar “menfaatleri” doğrultusunda yanında olanlar bile sırtlarını çevirmiş, fitne fesatlık peşine düşmüşler.

Vallahi insanın aklı bazen bu işleri almıyor.

On bine yakın öğrencisi ile Avrasya Üniversitesi sadece Trabzon’un değil bölgenin ve ülkenin önemli bir eğitim kurumu.

Hepimizin bu noktada Avrasya'yı sahiplenmesi ve desteklemesi gerek.

**

ÖĞRENCİLERLE TRABZON SOHBETİ

Trabzon’da üniversite öğrencileri ile zaman zaman sohbetlerimiz oluyor.

KTÜ ve Avrasya dahil 60 binin üzerinde üniversite öğrencisi eğitim-öğretim görüyor bu şehirde.

Az bir rakam değil.

Hepsinin başımızın üstünde yeri var.

Onlara şehir olarak ev sahipliği yapıyoruz.

Peki ama öğrenciler şehirden ve okudukları üniversitelerden memnun mu?

Şehirle üniversite barışık mı?

Ne umdular, ne buldular?

Bir daha fırsat olsaydı yeniden Trabzon’da okumak ister miydiler?

Çok soru var böyle?

Sohbetlerimizde, araştırmalarımızda ne yazık ki ciddi anlamda eksikler işitiyoruz, beklentilerin kaygıya dönüştüğünü görüyoruz.

Öğrencilerin çok ama çok önemli tespitleri var.

Trabzon’da yerel yönetimler, sivil toplum örgütleri, bürokrasi, siyaset ve esnaf camiası şöyle bir kulak versin öğrencilere de bir dinlesinler.

İşte o zaman beni daha iyi anlamış olacaksınız.