Önceliği hangi değerlendirmeye vermek gerek?

Sanırım, "İlklerin şehri" tanımıyla, 12 yıl önce "Her Yönüyle Trabzon Etkinlikleri" adı altında onlarca şehre örnek olan Trabzon'un, bu anlamda yeni bir icat yapması lazım.

Çünkü, adı "Trabzon Tanıtım Günleri" olarak değiştirilse de bu konsept, hele hele Ankara'nın viranesi AKM'deki bu etkinlik miadını doldurmuştur.

Mevlana'nın; "Artık yeni şeyler söylemek lazım" demesi gibi bir şey!

Sanki, "Mesela nasıl bir yenilik?" diye sorar gibisiniz.

Mesela, 2-3 tane 100-300 kişilik salonları, sergi alanları, sahneleri olan bir merkezde, daha çok Trabzon'un marka değerlerini (aslıyla) ortaya koyacak şekilde saat 14.00'te başlayıp, 24.00'te tamamlanacak şekilde 2-3 günlük bir kaliteli organizasyonun bir fikir verebileceğini düşünüyorum.

*

Gelelim 3-6 Mayıs'ta yapılan Trabzon günlerine.

Trabzon Valisi Yücel Yavuz'un bire bir ilgisi, Kültür ve Turizm Müdürü Ali Ayvazoğlu'nun gecesini gündüzüne kattığı etkinlik, derli toplu olmuş, disiplini ile kafalarda iz bırakmıştır. Benim notum 10 üzerinden 8'dir.

FOL DERESİ SÜT AKSA...

Tanıtım günlerinin panayır kısmı hariç tutmak lazım!

Neden derseniz, basında bir yerde gözüme ilişen; "Trabzon'dan 250 ton tereyağı Ankara'ya taşındı" haberi, orada halka, "Meşhur Trabzon Tereyağı" diye satış yapılan 22 stanttakilerden sadece 3 tanesi tarife uyuyordu. Çünkü bire bir damak tadı, dil kullanımı hesabıyla kontrol eyledim.

İşte bunlar, Trabzon'un en önemli markalarından biri olan tereyağı söz konusu olduğunda katiyetle ve kesinlikle bu tarifin dışında tutulmalıdır. Tereyağını andıran bu taklit ve tahşişlerin Trabzon markasına, Trabzon eliyle zarar vermesi önlenmelidir.

Türkçesi, Trabzon kendi ayağına kurşun sıkmaktan vazgeçmelidir.

Çünkü, Fol deresi süt aksa, bu kadar tereyağı yine üretilemez.

GÖNÜL ELÇİSİ MARDİNLİLER...

Etkinliklerde, "görünce en mutlu olduğum" kişiler Mardin'den gelen Trabzonlular idi.

Trabzon'da doğmamışlar, Lazlık ile uzaktan yakından ilgisi olmayan, etnik kökeni ise beni hiç ilgilendirmeyen Has Adamlar idi onlar.

Mardin Trabzonsporlular Derneği Başkanı İbrahim Aydın ve arkadaşları herkesle içiçe, gönül gönüle idiler.

İçişleri Bakanı Süleyman Soylu'nun sahipliğini yaptığı, meslektaşım Ahmet Külekçi'nin adeta "yedi gün yirmi dört saat" hesabıyla çaba gösterdiği, basın mensuplarını içeren "Gönül Elçileri Projesi" ile Doğu Karadeniz ile haşır neşir edilen Doğu ve Güneydoğu Anadolu insanın ortak muhabbetini öylesine yansıttılar ki etkinlikleri, anlatmaya kelimeler yetmez.

EVDE BAKIM FOLKLOR EKİBİ...

Davul zurnanın kulakları çınlattığı, kemençe gaydesinin horon ile ayakları hareketlendirdiği etkinliklerde en çok dikkatimi çeken, sorup öğrendiğimde de hoşuma giden Ortahisar Belediyesi'nin bayanlardan oluşan folklor ekibi idi.

Başta da dedim ya, "çok iyi oynamıyorlardı." Ama aynı bir farklılıkları vardı. Başkan Ahmet Metin Genç'e doğru yeltendim; "Bunlar bizim yaşlılara hizmet eden evde bakım ekibimizdekiler" diyerek sormama bile gerek bıraktırmamasını O'nun hani denir ya, "Gözünün içine bakarak anlamak" yeteneğine yazdım bile.

Hanım bacılarımız, içlerinden iyi bilenlerden birini hoca yaparak, hem yaşlılara hizmet ediyor hem de böylesine anlamlı bir sosyal faaliyet içine dalıyorlar. Takdir eylemek, teşekkür etmek lazım.

MEHTER TAKIMINDAN, KARADENİZ HAVALARI...

Trabzon Büyükşehir Belediyesi Mehter Takımı, gittiği yere hareket getiriyor, uyuyanları uyandırıyor.

"Ceddin Deden" ile başlıyor, "Türkiyem" ile devam ediyor. Ama ardına, "Oy Trabzon Trabzon içi kalaylı kazan" türküsünü, ya da "Maçka yolları taşlı, geliyor kalem kaşlı"yı, bir de özgün Karadeniz havalarını eklemeyi unutuyorlar.

Mehter takımı unutmuyordur da, birileri akıllarına getirmiyordur sanırım!