Bugün mazbatasını alıp; "Vira Bismillah" diyerek Trabzonspor'da işbaşı yapacak olan Ahmet Ağaoğlu'nun öncelikle ve özellikle en az Golf Federasyonu'ndaki başkanlığı kadar başarılı olmasını bekliyor, temenni ediyoruz.

İşinin çok zor olduğunu da biliyoruz.

Trabzonspor camiasının böylesine zor durumda kalmasının baş nedeninin de topyekün olarak "sabırsızlıktan" kaynaklandığı bal gibi ortadadır. Sayın Ağaoğlu'nun, söz konusu şampiyonluk olduğunda; "Kimse benim kadar sabırsız olmasın" ifadesinin de ne anlama geldiğini anlıyoruz.

Ama bana göre ben diyeyim "en manidar", siz söyleyin "en doğru" ifade ise, "Sabır kelimesi bizim buralarda hiçbir anlam ifade etmiyor. Elimizdeki büyük değeri kaybetme noktasına geldik" diyerek, acı ve düşündürücü, dahası ders alınması gereken gerçeğe parmak basmasıdır.

*

Oysa, "Sabrın sonu selâmettir"in her türlü inanç sistemi ile desteklendiğini, doğru olduğunu bilmemiz gerekmiyor mu?

Dahası, "Hazreti Eyüp sabrı"nın bile insan olmanın bir gereği olduğunu anlamak lazım değil mi?

Bakın, Trabzon camiasındaki bu sabırsızlığın Trabzonspor'a neler kaybettirdiğini, ya da kazandırmadığını belgesiyle izah edeyim.

Sabırlı olanlar anlar, sabırsızlara ise zaten anlatmak kadar zor bir iş yoktur.

*

ŞAMPİYONLUKSUZ 34 SEZON...

Trabzonspor son kupalı şampiyonluğu ne zaman elde etti?

"Mehmet Ali Yılmaz ile 1983-1984 sezonunda."

Aradan kaç sezon geçti?

"Tam tamına 34 sezon."

Peki, Trabzonspor 34 sezonda neden şampiyon olamadı?

"Her sezonda, hatta bazılarında küme düşme hattına yakın iken bile sadece şampiyonluğu kimseye bırakma niyeti olmadığı için."

*

Anlayacağınız, akşam şampiyonluk rüyası ile yattık, sabah şampiyonluk hayali ile kalktık. İstanbul'un 3 kulübüne söz konusu şampiyonluk olduğunda zırnık pay ve şans bırakmadık!

Sonuç; Trabzonspor adına 34 sezonda tek kupalı şampiyonluk yok!

Pekiii, Trabzonspor her sezonda "şampiyonluk" hayalinden söz etse bile, geçmişine bakıp, oradan ders alıp, çekirdeği de Sayın Ağaoğlu'nun ifade ettiği gibi, "Yerlinin yerlisi" ile kadrosunu oluşturup da 4-5 sezonda bir şampiyon olma ben diyeyim "sabrını", siz söyleyin "hedefini" koysa idi nasıl olurdu?

Ben söyleyeyim:

"4 yılda bir şampiyon olsa en az 8, 5 yılda bir olsa 7 kez ligi en tepede bitirmiş olurdu."

Öyle veya böyle bitirdi mi? Bitirebildi mi?

6 şampiyonluk kupasının üzerine, 34 sezonda 7-8 tane ilave edebildi mi?

Gerçekler ortada; edemedi!

Sebebi ne?

Birinci sırada sabırsızlık...

İkinci sırada haddin ve hududun bilinmemesi...

Üçüncüsü; söz konusu Trabzonspor için fedakârlık yapmak olduğunda lâf ile mangalda kül bırakmayanların, tribünde taraftar diye geçineninden, Trabzonspor'a yönetici olanlarına kadar hemen hepsinin gerçekte ellerini taşın altına hiç koymamaları...

En sonuncusu ve en acı ama en gerçeği, nicelikteki (nüfus) azlığını, niteliği (kalite) ile kapatan Trabzon gerçeğinin bugün maalesef halının altına süpürülmüş, dahası kısmen değil, büyük ölçüde elden gitmiş olmasıdır.

*

İşte bu; "en kötü gerçek, en güzel yalandan iyidir" ile yüzleşmeyi becerip, ekonomik gücüne ve sosyal çevresine uygun olarak haddini bilip, şampiyonluk için de "yerlinin yerlisi" damgalı bir kadroyu oluşturup, azami 4-5 sezon sonra "Yeniden Şampiyon Trabzonspor" diye göğüslerin gerileceği gün için gereken yapılmalıdır.

*

Bunun da ben diyeyim "tek", siz söyleyin "en öncelikli" şartı sabır ve sebat eylemektir.

Eeee, atalarımız benim adımı da koyarak boşuna; "Sabreden derviş (Trabzonspor) muradına (şampiyonluğa) ermiş" dememişler ki!

*

Öyle ise, hep birlikte buyurun, "Biraz değil, çok sabırlı davranmaya!"

Bunu yaparken de, "Trabzonspor'dan almayı değil, bordo-mavili renklere her konuda vermeyi kendinize rehber, amaç ve hedef edinmeye..."

*

Aksi takdirde, "bu son şans" hesabına Türk Halk Müziği'nin ustası Musa Eroğlu; "Aşağıdan yukarıdan yolun sonu görünüyor" türküsünü kulağınızın dibinde çok ama çok söyleyecek.

Tabii, duyan, gören ve de anlayan için...