Ne diyor Rize Valisi: "Yol medeniyettir." Karadeniz’de inşaatına başlanan sadece adı "Yeşil Yol" olan bu proje sadece bölge halkına değil, bu ülkeye yapılacak en büyük kötülüklerden biri... Biyolojik çeşitlilik bakımından en değerli ve acilen korunması gereken 100 orman içerisinde yer alan Fırtına Vadisi başta olmak üzere, bölgenin ekosisteminin geri dönülmez biçimde bozulacak olması mıdır medeniyet?

Bölgede henüz doğmamış olan eko turizmi öldürmek midir medeniyet? Maksat yerel halkın çilesini azaltmaksa, var olan yollar iyileştirileceğine kilometrelerce beton dökmek mi medeniyet? Sahil otobanıyla deniz bağlantısı koparılan Karadeniz'in, şimdi de yaylasıyla, ormanıyla ilişkisini kaybedecek olması mıdır medeniyet? Proje için dökülecek beton ve asfalt yüzünden toprak ile suyun ilişkisi kesilerek yağışların sele dönüşme riskinin artacak olması mıdır medeniyet? Karadeniz yaylalarının doğasının, yani bitki ve hayvanların yaşamının kırılgan, dayanıksız hale gelmesi midir medeniyet? Medeniyet yol, beton değil, insandır. Medeniyet, insanlara mutlu, huzurlu yaşam alanı sağlamaktır.

*** 

Şükürler olsun ki, bu 'Yeşil' barbarlığa karşı direnen heykeli dikilesi yürekli analar var. Tıpkı Havva Ana gibi... Rizeli Rabia Bekar... 63 yaşında, 4 çocuğu var. "Havva Ana" diyor ona herkes... Havva Ana, akrabaları, komşuları, köylüleri toplanıyorlar hep birlikte, bu barbarlığa dur demeye düşüyorlar yayla yoluna. İlk engel yola konulan bir iş aracı... Kapatmışlar, 'geçemezsiniz' diyorlar. Anında taşlar düzülüyor yan tarafa, üzerine odunlar, yeni bir yol yapılıp geçiliyor ve ulaşılıyor cellât iş makinalarına... Havva Ana, elinde sopası çöküyor dozerin önüne. "Yapmayın" diyor tüm gönüldaşlarıyla, ardından hiddetleniyor "Yapamazsınız" diyor. "Burası canımız, sonra yavrularımıza ne deriz!"

Askerler rol alıyor bu sefer ama nafile. "Devlet" diyecek, "emir" diyecek oluyorlar... Kükrüyor sopasını yere diklemesine vurarak! "Devlet benim" diye haykırıyor. "Burası olmazsa ben olmam, ben olmazsam devlet olmaz!.." Devam ediyor: "Vali 3-5 çapulcu demiş bize ha!.. Memleketimin taşına toprağına kurban olanı nasıl çapulcu yapar o? Çıkacağım onun da karşısına!" 'Gücün ne ki!' diyesi oluyor oradan bir "emir kulu!"

Havva Ana yerden avuçlarına aldığı toprağı gösteriyor gözüne, gözüne; "Aha gücüm bu toprak, gücüm bu toprağın gücü!.." Sessizlik çöküyor ortalığa, susuyor herkes... Makinenin homurtusu da uymak zorunda kalıyor bu ağır sessizliğe... Ahali kararlı, 7'den 70’e hepsi Havva Ana! Çekiliyor cellatlar, çaresiz. Milletin a...sına koyanlar yaylaların da a...sına koymasın diye... Havva Ana ve yol arkadaşları tonlarca ağırlıkta makinelerin önüne çıkarak katliamı durdurdular..!

İşte çare buradadır! Çare Havva Ana’dır... Çare halktır.