Efsanelerdeki en ‘katakullici’ zampara Grek mitolojisinin elebaşı tanrısı Zeus, en kıskanç zevce onun karısı Hera, en belalı atsineği de Estrus’tur. Vukuat şöyle:

“Kocasının İo adında bir su perisine musallat olduğunu duyunca Hera olay yerine yetişiyor. Kamuflaj diye Zeus kendini buluta çevirip ortalığı sise boğuyor. Ama Hera meteorolojik koşullara aldırmadan buluyor İo’yu. Zeus kızı kurtarmak için onu güzel bir beyaz düveye döndürüyor. (Belki bilmezsiniz. Düve ‘bakire inek’ demek). Büsbütün öfkelenen Hera, Estrus adlı atsineğini İo’yu çıldırtmakla görevlendiriyor. Başlıyor kızcağız (yani düveceğiz) ‘bela sinekten kaçacağım’ diye sağa sola koşmaya.Hayli zaman dolaştıktan sonra bizim Boğaziçi’nin kıyısında buluyor kendini. En dar yerden (herhalde su altında yüzerek) karşıya geçip Estrus’tan kurtuluyor.”

Yunancada “bos” sığır, “poros” da akarsu geçidi anlamında. İstanbul boğazının dünya dillerindeki adı “Bosporus” oradan geliyor.

Tarih boyunca sayısız insan İo gibi o kıyıda önünü kesen akıntılara bakarak, karşıya nasıl geçeceğini düşündü. Milattan önce 513 yılında Pers Hükümdarı Darius, yan yana sal dizdirerek oluşturduğu köprüden ordu geçirdi. Osmanlı padişahları arasında daha kalıcı çözümler tasarlayanlar oldu ama güçleri yetmedi gerçekleştirmeye.

Köprüler yapılıncaya kadar benim de kim bilir kaç yüz saatim Üsküdar ve Kabataş’ta arabalı vapur beklemekle geçmiştir! Onlar yapıldıktan sonra da suları tosbağa hızıyla aşmama izin veren trafik az zaman çalmadı ömrümden.

Bugün o suların altından metroyla birkaç dakikada geçiliyor karşıdan karşıya. Üçüncü köprü açıldı açılacak. Trafiğe ilaç gibi gelecek bir büyük tünel de yolda.

Bu tablo karşısında ne denir? “Yaşasın!” diye sevinilir, değil mi? Öyle olmuyor. Toplumumuzdaki kutuplaşma o derece kuduzlaşma halini aldı ki; “Yaşasın!” derseniz, hemen “Kim yaşasın?” sorusu geliyor gündeme. Hangi projenin babası kim, amcası kim? Kim ne kadar alkış, kaç oy alacak?

Oysa konu siyasal değil. Hepimizin yaşantısını kolaylaştıran somut sonuçların çoğu, ülkenin doğal gelişmesinden kaynaklanıyor. Bir Türk hekimi kansere çare bulsa, başarıyı o günkü iktidar partisinin artı hanesine mi yazarız?

Bazı şeylere el ele tutuşup zıplayarak sevinebilmeliyiz. Yapamıyoruz artık. Bu da bizim Estrus’umuz