Giresun’da sayıları beş bini bulduğu belirtilen mevsimlik fındık işçileri, geçmiş yıllara göre daha iyi şartlarda barınma yerlerine sahip olsalar da umutlarını gerçekleştirmek, bir yıllık geçimlerini sağlamak amacıyla yaşadıkları tam bir dram halini alıyor. 15 -20 kişinin bir kulübeyi paylaştığı, yüzlerce kişinin bir tuvalet önünde sıra beklediği,çoğunun açık havada battaniyesiz yattığı barınma mekanlarından sabahın ilk ışıklarıyla uyanan fındık işçileri işçi pazarı manzarasıyla kendilerini alacak fındık üreticisi bekliyor. Beraberinde 350 kişiyi getiren Dayıbaşı Halil Erdal “Sabahın erken saatinde kalkıyoruz. Kendi memleketlerimizden getirdiğimiz kumanyalar ile kahvaltımızı yaptıktan sonra işçilerimizi dağıtmak için fındık sahiplerini bekliyoruz. Saat altı gibi fındık sahipleri gelmeye başlıyor. Onlar işçilerimiz içerisinde en iyi çalışabilecekleri seçip alıyorlar. Ya da günü birlik çalışanlarını alıp gidiyorlar” dedi. Fındık toplamanın pamuktan, tütünden daha kolay olduğunu söyleyen Erdal “Biz yaz boyunca çeşitli hasat ırgatlığına işçi götürüyoruz. Ancak hiç birisine fındıkta olduğu kadar işçi bulamıyoruz. Diğer hasat ürünleri için bizler kapı kapı dolaşırken, fındık sezonunda bizim kapımızı çalıyorlar. Dolayısıyla en fazla fındığa işçi getirebiliyoruz” diye konuştu. Yanlarında getirdikleri bebekleri, çocukları ise annelerinin, kardeşlerinin fındık toplamaya gitmesinin ardından ise geride kalan çamaşırcılık, aşçılık yapan ninelere emanet ediliyor. Bulaşık, yemek ve çamaşır yıkamaktan yeterince ilgilenilemeyen çocuklar, bebekler ise adeta sefaletlik çektikleri gibi her türlü tehlikenin de gölgesinde kalıyorlar.