“Kandırıldılar” diyordu gözü yaşlı baba, "Oğlum kandırıldı"... Hacıbayram’da yaşayan Taylan Y. internette tanıştığı bir kişinin yardımıyla 2014 Haziran’ında IŞİD’e katılmış, 45 gün sonra Türkiye’ye yaralı olarak dönmüştü. Taylan’ın, tedavisinin ardından ailesini atlatarak yeniden IŞİD’e katıldığı ortaya çıktı. Taylan Y.’nin babası Namık Y. yaşadıklarını anlatırken, "Oğlum daha çocuk yaşta, kandırıldı" diyordu... Elbette bu baba konuşabilenlerden, derdini açıkça söyleyebilenlerden... Ülkemizin her bölgesinde bu türden çığlıkları duyabilirsiniz.

PKK, IŞİD yada herhangi bir yasadışı örgüt, hiç kesintisiz yine çocuklarımızı kandırmaya devam etmekte. Baba ve oğulları; zor şartların insanlarından hepsi, yarı aç yarı tok yaşayanlardan... O güne kadar kimse tarafından fark edilmemişler belki de! İşte o nokta da giriyorlar devreye, inanç ve etnik kimlikler üzerinden bir ideal koyuyorlar yalnızlaştırılmış genç yüreklere... Gençlerin cesaretlenmeleri ise, inandırıldıkları konu ve işe yarama duygularından... Kullanılan yöntemlerse hep aynı, ya internet üzerinden ya da arkadaş vasıtasıyla yapılan propagandalar. 'Orada olmalıyım' inancı ile gidenler de var, sözde kendine kahramanlık hikayesi yazmak için gidenler de. 'Para kazanacağım, hayatım değişecek' diye gidenler de muhakkak. Sonuçta hepsi bile bile ölüme gitmekte...

Fakat bilmiyorlar ki, neticesi bilinmeyen bir savaş bu! Bu gençler; yaptıklarının doğru olduğuna ilk zamanlar inansalar da, bir bütünün parçasından kopulduğu an yaprak gibi savrulacaklarının, farklı projelerin maşası olarak kullanılabileceklerinin farkına vardıkları an, maalesef çok geç kalınmış olunuyor. Ya dağların karanlığında, ya savaşın acımasızlığında, ya da onları kullanan ihanet güçlerinin niyetlerinde yitip gidiyorlar. Öyle yıkanıyor ki beyinleri, onları besleyen büyütenlere hatta topraklarına bile hainlik yapma noktasında hiç ölçüleri kalmıyor...

Daha büyük kaybımız, içimizi yakan ise bu yasa dışılığa, bu kullanılmışlığa ve hainliğe karşı vücudunu siper eden gençlerimizden her gün gelen şehit haberleri. Kimisi uyurken, kimisi ailesi ile alışverişteyken, kimisi yollarda tuzağa düşürülerek, kimisi ülkesinin güvenliği için mücadele ederken şehit ediliyor. Ki onlardan kimisi babalığa hazırlanıyordu, kimisi düğününe gün almıştı, kimisi ailesine kavuşmak için takvim sayıyordu...

Şimdi babalar ağlıyor, analar ağlıyor, bebeler ağlıyor, eşler ağlıyor... Yıkılan her genç bedenle atalarımızın emaneti olan Anadolu'muz biraz daha tehlikeye giriyor. Hoş, çoktan girdi bile. Güvendiğimiz dağ onlardı, şimdi dağlarımıza kar yağdırılıyor. Bu acı, ne köşelere sığıyor ne de yüreklere... İşin ucunda emek, evlat ve bir ülkenin geleceği (gençliğimiz) var. Gençlik ganimettir. Yine ülke nüfusu içindeki genç nüfusun fazlalığı da aynı değerde büyük bir nimettir. Bu hususta son sözümüz, nasihatimiz olsun! Sözümüz, dost düşman bütün kulaklarda çınlasın: Millete Devlet, Devlete Bey gerek!.. Bey ki; Bey ola, sözü demir, gücü çelik, gözü pek ola! Bey ki; sayıla, kararlı ola, hainlerin üstüne Türk'ün yiğit bahadırlarını sala!..