Sanatçılar var,

Sanatçı diye geçinenler var...

Aydınlar var,

Aydın diye geçinenler var...

Bu vatana ve değerlerine vefalı olanlar var,

Akıl tutulması yaşayanlar var...

Örnek olanlar var,

Lanetlenenler var...

Bunları hep yaşadık...

Yaşamaya devam ediyoruz.

En çarpıcı örneklerinden birini ise geçtiğimiz günlerde vizyona giren sinema filminde terör örgütü propagandası yaptığı iddia edilerek büyük tepki alan Mahsun Kırmızıgül ile yaşadık.

Salonlar boş kaldı.

Türk toplumu filme ilgi göstermeyi bir yana bırakın büyük bir tepki gösterdi.

O da “Ben hep PKK’yı lanetledim” diyerek kendini savunmak zorunda kaldı.

Rezil olmak böyle bir şey!

Mustafa Kemal’in “Ey Türk gençliği! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur” sözü ne kadar önemliymiş değil mi?

Mesele asil kan.

Dedik ya;

Örnek olmak, bu vatanı vatan yapan değerlere sahip çıkmak aslında zor değil.

Ama ‘ASİL’ olmak, ‘VEFALI’ olmak, ’EMANETE SAHİP ÇIKMAK’ gerekir.

İşte Türk milletinin bağrından çıkmış bir isim:

Ferdi Tayfur.

Bir dönem milyonları peşinden sürükleyen unutulmaz bir isim...

Kendini siyasete sağından solundan malzeme yapmamış.

Doğruları ile yaşamış.

Kendini hep sevdirmiş.

Arkasından tek bir söz söyletmemiş.

Onun sadece bir sanatçı olmadığını da yeni yeni anlıyoruz.

Yaşadığı talihsiz yüz felci nedeniyle müziğe, fimlerine nokta koydu ama sanatçılık yaşamını yazdığı ‘Paraşütteki Çocuk’ adlı kitap ile başka bir boyuta taşıdı.

Dün Hürriyet’te yapılan mükemmel bir söyleşide duygularını okuyunca bunları sizlerle paylaşmak istedim.

Kendisi ile söyleşi yapan Savaş Özbey’i yürekten kutluyorum.

Harika bir söyleşi olmuş.

Ders gibi.

Özbey diyor ki “Paraşütteki Çocuk, Ferdi Tayfur’dan insanı durup durup ters köşeye düşüren, düşürdükçe düşündüren, düşündükçe kafanızı daha da karıştıran sıra dışı bir çalışma. İşte kitaptan önemli bir kesiti sizlerle soru cevapları ile paylamak istiyorum.”

Bakın Ferdi Tayfur’un Mustafa Kemal ile ilgili duygularına...

Kitabınızda bir Türkiye-Çin karşılaştırması yapılıyor ve karakteriniz ‘Ceren’ utanıyor. Bu kadar verimli topraklarda böyle fakir kalmaktan dolayı başını öne eğiyor. Ne demek istiyorsunuz orada?

- Biz tarımda kendi kendine yetebilen yedi ülkeden biriydik. Şimdi samanı bile ithal ediyorlar, dışarıdan alıyorlar. Bu iyi bir şey değil. Yani bu kadar toprağı, arazisi olan bir ülkede... Mahsuller dallarında çürüyor. Pazarda alan da ağlıyor, satan da. Bir ağlamayan kim var biliyor musun? Haldeki toptancı.

Çok kuvvetli bir Milli Mücadele ve Atatürk vurgusu da var...

- Başbakan olabilirsin, bakan olabilirsin, reisicumhur bile olabilirsin ama sanatçı olamazsın” diyor. Askerde, Ankara’da bando bölüğündeydim ben. Atatürk’ün bu lafı yazıyordu duvarda. Gider gelir o lafı okurdum. Çok sözü var ama sanatçı olarak en etkilendiğim sözü budur. Teşvik ediyor insanı. Atatürk’süz olmaz. 

Biz kıymetini bilemiyor muyuz yeterince?

- Bilen biliyor. Bu kabullenmeyenler, rengini belli etmek için kullanıyor. “Bu bizdendir” deniyor. Niye? Atatürk’e sövdüğü için. Bunlar geçici şeyler.

Öyle mi düşünüyorsunuz, geçecek mi sizce?

- Mecburen geçecek. Türkiye’yi kurtarmış. Darmadağın olmuş bir ülke... Giren çıkan Fransızlar, İtalyanlar, İngilizler, Yunanlılar... Parçalanıp gidiyoruz, bugünkü Irak gibi. Bir adam çıkıyor, “Arkadaşlar ya istiklal ya ölüm” diyor. Yani ya öleceğiz ya da bu ülkeyi kurtaracağız.

Hiç ümitsizliğe kapıldığınız oluyor mu?

- Ben kapılmıyorum. Atatürk de öyle bir intiba bırakmış ki sen unutursun ama dünya unutmaz. Düşünebiliyor musun? Mao, kültür devrimini yapmış adam... “Ben Çin’in Atatürk’üyüm” diyor. Sen unutabilirsin ama dünya unutmaz, kınar hem de. “Vay be” derler, “Bir adamı sığdıramadılar...” “Bir adamın heykelini bile sığdıramadılar” derler.

Ne gerek var ki bütün bunlara? O bir şey istemiyor ki. İdeallerini yazmış, çizmiş, Nutuk’lar bırakmış. “Yaparsanız böyle olur, yapmazsanız siz bilirsiniz” demiş, gitmiş adam. Allah rahmet eylesin. Kim, ne derse desin. Ben Atatürk’ün kötü bir şey yaptığına inanmıyorum. Bırakmış olduğu cumhuriyete inanıyorum. Gözümü öyle açtım çünkü.

Evet sevgili okurlar, Ferdi Tayfur’un söyleşisinde dikkatimi çeken, her bir cümlesi gelecek nesillere örnek olacak, bu vatanı vatan yapan bir büyük lidere karşı duyguları işte böyle.

Ne güzel diyor:

“Sen unutabilirsin ama dünya unutmaz, kınar hem de ‘Vay be’ derler.”

Özellikle bu vatan topraklarında Mustafa Kemal Atatürk’ü kendilerine haksız yere malzeme yapanlara kapak olacak sözler bunlar.

Şimdi bir düşünün...

Bir tarafta Mahsun Kırmızıgül gibiler,

Diğer tarafta Ferdi Tayfurlar.

Bu nedenle Barış Mançolar,

Ferdi Tayfurlar unutulmaz oluyor işte...

Ferdi Tayfur’a Allah uzun ömürler versin.