Sayısız can almış bir cani düşünün! İnsan kasaplığı için eline ne geçtiyse kullanmış; bıçak, şiş, ustura, makas, tornavida, Allah ne verdiyse... Sonunda hızını alamayıp baraj suyuna arsenik boca etmiş. Çocuklar dahil, ahali öylece sizlere ömür... Yargılanırken savcı onun için ‘zehirleme’suçundan ceza istiyor. Araştırılacak; ne kadar arseniği, barajın neresinden, hangi bidonla boşaltmış suya? Kesinlikle belirlenemezse, kanıt yetersizliğinden beraat edecek. Serbest kalan herifçioğlu, cinayet takım taklavatıyla sürdürecek kırımları...

Olur mu öyle deli saçması? Olur efendim. Oluyor. Ortadoğu konusunda varılan nokta tam o durum. Orada mesele katliam falan değil. Varsa yoksa ‘kimyasal silah sorunu’. Niçin? Çünkü ‘yasal’ silahlarla yapılan saldırılar İsrail’in güvenliğini tehlikeye düşürmüyor. ‘Yasadışı’ gaz kıyametiyle başa çıkmak ise çok daha güç. Sorun küresel çapta sınıfsal. Otobüs devrilince 3 İngiliz’in ölmesi ‘gelişmiş’ ülkelerin basınında baş sayfa haberi olur da, tren devrilince 30 Hintli’nin elden gitmesi arka sayfalarda -belki- yer bulur ya. Ortadoğu’da öyle.

Tek İsrailli önemli. Çünkü yoksul değil. Düzgün giyimli. Eğitimli, çok dilli, ‘aydın kafalı’. Arap yığınlarının büyük çoğunluğu ise çulsuz ayak takımı. ‘Batı-Doğu ayırımı’ da diyemeyiz buna. Her türlü insancıl yaklaşımı dışlayan çıkarcılığın ortakları arasında Rusya ve Çin de var. Batılı mı onlar? Hayır, bütün mesele dünya
nüfusu içinde ekonomik açıdan yolunu bulmuş kesimlerin geri kalanlara ‘sağmal mal’ gözüyle bakması. Çözüm arayışını erteleme kılıfı da çoktan bulundu. Şam yönetimi zehir teslimi yaptı. Nerede, ne kadar var? Bilinmiyordu. Diktatör, katakulli ustası. (Daha önce “Bende öyle şey yok” pozundaydı.) Birazını saklasaydı? “Hepsini verdi” diyelim. Yenisini alır ya da üretirse? Bölgede çetin ve çok yanlı çatışma sürüyor. Suriye’de BM temsilcileri birkaç saatlik araştırma sırasında bile ateş yiyorlar. Yüzlercesi, düzinelerce yerde aylar ayı nasıl görev yapacaktı? Yapamadılar tabii. Uygulamada pürüzler, çekişmeler, ertelemeler sürmekte. O arada yüz binlerce ölüye yenilerin eklenmesi de sürüyor. Önemli mi efendim? Onlar döküntü insan. Yarı barbar. Müslüman. Dünya nüfusunun alt sınıfında...

Kendimizi hor görmeye ayarlı beyazlarımızın katılmayacağını bilerek söyleyeyim: “Bugün tek etik duruş bizimki.” Uluslararası alana duygusal bakılamayacağı, ülkelerin namuslusu namussuzu olamayacağı lafına kulak asmayın. Namuslusu az ama, namussuzlarının kıtlığı yok hiç. Somut gerçeklere dayanarak ve Mustafa Kemal’i hatırlayarak, “Bu pis dünyada Türkiye vatandaşı olduğum için ne mutlu bana” diyebilirsiniz...