Yerli ve yabancı turistlerin yaka silkelediği bu manzara karşısında başka illerden Trabzon’a akın eden dilenciler ise yaşanılabilir şehrin ayrı bir boyutunu oluşturuyor. HAYATIN ÇİRKİN YÜZÜ Ellerine engelli derneklerinin dergilerini alan çoğunluğu üniversite mezunu gençlerin çalışmasının yasal dayanağı ise vatandaşların kafasında soru işaretleri oluşturuyor. Dilencilerin akın ettiği, aileleri tarafından istismar edilen çocukların sokaklarında çalıştırıldığı Trabzon’da artık hayat görüldüğü gibi temiz değil. Gelin arabaya binmeden aracın önünü kesmek moda oldu. Düğün sonrası şarjör boşaltmamak ise ayıp! Başka başka şehirlerde kayıtlı engelli dernekleri adına dergi pazarlayan satıcıların sokakları parsellediği Trabzon’da gecenin bir yarısı korna sesinden uykudan titreyerek fırlayan bebekler, boşalan şarjör dolusu mermilerin sesinden ürken çocuklar kimsenin umurunda değil artık. DİLENCİLER KENTİ OLDUK Trabzon’u parselleyen, vakit namazlarından ziyade özellikle cuma günleri cami önlerinde ellerindeki elektrik ve su faturalarıyla yardım dilenen insanlara önlem alan ise yok. "Anayasa kitapçıklarında yer alan sosyal devlet ilkesi uygulanmıyor mu?" diye bir taraftan insanlar sorarken diğer taraftan ise boylarından büyük boya sandıkları ile dolaşan çocuklar yürekleri dağlıyor.