Genelde ‘ilk maçtır, takıma 5-6 hafta süre verilmesi gerekir adettendir’ denir. ‘Hoca yeni, başkan yeni’ denir. Denir de denir. Bu saydıklarım doğru olabilir. Bu süre işine bende inanırım ama kardeşim bu ne haldir. Trabzonspor’u, Başakşehir maçında tanıyabilen varsa beri gelsin forması hariç tabii. İlk maçtır takımın şurası iyi, daha iyi olmalı eksikleri söylenir iyi olması istenir de bu takımın bırakın iyi bir yanını tutulacak gözle görülecek hiçbir yanı yok ki. Ruhsuzluk almış başını gitmiş. Ağır abiler Sosa, Kucka bırakın asist yapmayı yürümekten acizler, bedenleri sahada beyinleri Euro’nun hesabında, diğerleri de pek fazla farklı değiller.

TEK SORUNSUZ YER KALE

Rakip oynuyor onlar seyrediyor. Takım olma adına ufak bir işaret bile ne gezer. 2-3 pas bir arada mı heyhat ara ki bulasın. Orta saha kevgir gibi. Okay’ı maç boyunca aradık. Trabzonspor’un kale hariç, ne defansı var, ne ortası, ne de forveti. İşte Trabzonspor’un dünkü halini varın siz hesap edin. Bakın beyler bu formayı giyen hiçbir oyuncunun ne de onları yönetenlerin böyle bir rezaleti sergilemeye hiç mi hiç hakkı yoktur. Maçta yürümeye dahi mecalleri olmayan futbolcuları sanki kamyonla İstanbul’a getirmişler gibi yorgun argındılar.

KARAMAN KULÜBEDE UYUDU!

Gelelim sana Ünal Karaman hoca. Takımın başına geldiğinde, ‘İnanıyorum güveniyorum yazdım hala daha aynı düşüncedeyim. Ancak gol bağıra bağıra geliyorum derken futbolcular gibi sende kulübe de uyudun. Oyuna müdahale de çok geç kaldın, tercihlerinde yanlıştı. Bu takımın bu kadar kötü oluşunun bir nedeni olmalı bence. Bir de şu İbanez’de ne buldun veya ne buluyorsun? Bize de söyle ki bilelim. Bilmemek ayıp değil, siz benden iyi bilirsiniz öğrenmemek ayıptır. Umarım milyonlar bu kepazeliği bir daha yaşamazlar ve sizde onlara yaşatmazsınız. Son sözüm Hayrettin beye; Asbaşkanım şu yaylalardan biraz olsun aşağı in de Trabzonspor’la ilgilen. İlk sınavı gördün. Durum hiç de iç açıcı değil. Söylememe gerek var mı?