Trabzonspor bu maçta geçen maçların devamını olgunlaştırarak; pas yüzdesi vasatın altında olan bir ekip versiyonundan, isabetli pas oranını nerede ise %90’lara yükseltti. Yardımlaşmanın geçen 4-5 maç evveliyatında yok esamesinde olan yüzdesini ve isteğini saha içerisinde oyun anlayışına nerede ise tam tesanüt gösterisi ile istenilen seviyelere getirmiş. Futbolda olmazsa olmaz yardımlaşma zorunluluğu gösterisine ulaşan bir Trabzonspor gözledik.

Geçen maçlarda şikâyetlerimizin hiç eksik olmadığı gereksiz ve korkak futbolun ürünü olan rahatlığı rakip kalede değil de kendi kalesine sığınmayı adet edinmiş bir futbol takımı anlayışından, topu rakip kale yönünde, dikine ve ileri servis yapma isteğini benimsemiş bir takımın sürekli rakip kaleye gitme hırsını ve isteğini benimsemiş bir ekip olarak sahada oynadığını gördük. Kaptırılan topların arkasından resim çeken oyun fertleri fotoğrafından, artık topu ve rakibi kovalayan ta ki topu sökene kadar oyundan asla düşmeyen bir anlayışın oyuncuları olduklarını gördük.

Futbolunda, rakibin kim olduğu konusunda eleştirileri gözetmeden, oyun temaşasını tribünlere zevk olarak ta aktarmış, oyun gösterisini de galibiyetine eklemiş bir ekip oldu Bordo-Mavili takım. Fakat tüm bu versiyon yükseltim atılımlarına rağmen; ne yazık ki, ceza sahası etrafında veya içerisinde gol pozisyonu üretebilecek en önemli hareketlerden biri olan verkaçları halen iyi yapamamaktayız. Bu da Trabzonspor’un önce pozisyon kısırlığını sonra da gol kısırlığını doğuruyor. Tüm bunları söylerken; Adanaspor’un gücünün, bulunduğu kategorinin üzerinde olduğunu hiç kimse atlamasın. Bu takım şu an Süper Lig’de top oynayabilecek bir oyun anlayışına sahip bir ekip.

Savunmadan evvelki maçlarda hem performans hem de anlayış itibariyle şikâyetçi olduğumuzu unutmadan, bu maçta savunmanın da bir hayli başarılı olduğunu gördük. Kesilen topları ortasahaya ve oyuna daha bir güzellikle ve verimli olarak aktardığını görmek, bizi daha da memnun etti. Bu arada bu güzel galibiyete rağmen, ceza sahasında halen istenilen ağırlığı koyamaması halinde, ilerleyen kategorilerde maç almakta bir hayli zorluk çekeceğini de galibiyetin sevincine boğulmadan araya sokuşturmak isterim maalesef.

Bunun da en önemli etkeninin klasik ileri orta forvet adamımızın halen bu takımda olmayışının zaafından olduğunu hatırlatmak isterim. Son olarak Sadi hocadan Yusuf’a etkili orta yapmayı çok ama çok çalıştırmasını dilerim. Bu oyuncunun maalesef en büyük zaafı bu harekettir. Geleceğe daha da iyi gözle bakabilmek umudu ile galibiyetimiz hayırlı olsun...