Oh Be Dünya Varmış

Yıllar yıllar önceydi. Bulunduğumuz sokakta bir düğün vardı. Düğün arabasının arka camında, ‘Oh be dünya varmış’ yazıyordu. Damat yıllardır evlenemiyordu ve bu arzusuna ulaştığı anı düğün arabasının arka camına işte böyle bir cümle ile özetlemişti. Trabzonspor’un oynadığı son Antalya maçının ardından gazeteye bir başlık atmam istenseydi; ‘Oh be dünya varmış’ diye başlık atardım. Haftalardır cenaze evi gibiydi Trabzonspor camiası. Üzerine ölü toprağı serpilmişti. Yüzler asık, insanlar mutsuz, skorlar umutsuzdu. Rakip takım seyircilerinin, ‘Trabzon kümeye’ tezahüratlarına maruz kalıyor, içinde bulunduğu çıkmazdan bir türlü kurtulamıyordu. Üstelik yapılan pansuman tedaviler de bir türlü dikiş tutmuyordu. Haftalardır diyorum ama sezon başından beri bu durum böyleydi. Şenol Güneş’ten beklenen sihirli dokunuşlardan da eser yoktu. Kadroya dâhil edilen gençler, kadro dışı bırakılan tecrübeliler, sakatlıklar, cezalar, hakem hataları, şanssızlıklar derken durum pek de iç açıcı değildi. Ta ki son Antalya maçına kadar. Hafta içi Alanya ile oynanan kupa maçında bir ışık belirmişti ama Antalya maçı güneşin gerçek yüzünü gösterdiği bir müsabaka oldu. Oh be dünya varmış dedirtti bana ve binlerce Trabzonspor taraftarına. Yüzler nihayet güldü. Taraftar nihayet rahat bir maç izledi. Şenol Güneş nihayet saha kenarında havaya sıçradı. Bu sıçrayışa, bu coşkuya, bu duygu boşalmasına, bu rahatlamaya çok ihtiyacı vardı Trabzonspor’un. Kısaca bir önceki maçı da dahil edersek Bodrum ve Antalya galibiyetleri derbi maçı kazanmışçasına bir etki bıraktı camiada. Trabzonspor bu dakikadan sonra daha güzel futbola, daha iyi sonuçlara gebe oyunlar ortaya koyacak bize göre. Yönetim mevcut kadroya yerinde bir iki takviye yapabilirse sezonu ilk 4 içinde tamamlayabilir Trabzonspor. Takımı içinde bulunduğu durumu girdaptan kurtarmak için geleceğe odaklanamayan Şenol Güneş, artık geleceği inşa etmeye, geleceği düşünmeye vakit ayırabilir.