Trabzonspor adım adım şampiyonluğa gidiyor. Daha 15 maç olsa da durdurulamaz bir fırtına var. Tıpkı ilk şampiyonlukta olduğu gibi. O sezon efsaneler ligde F.Bahçe’yi yenmiş ve sezon sonuna kadar zirveyi bırakmamışlardı. Bu sezon da Trabzonspor, 3-1’lik F.Bahçe galibiyetiyle zirveyi ele geçirdi ve bırakmıyor. 1975-76 sezonundaki şampiyonluktan sonra Milliyet Gazetesi hem başkan Şamil Ekinci hem de Teknik Direktör Ahmet Suat Özyazıcı’ya şampiyonluğun hikâyesini yazdırmıştı. Ekinci, 'Trabzonspor önümüzdeki yıllarda hep başa güreşmek zorundadır' diyordu. Özyazıcı ise yazısında başarının nedenlerini şöyle sıralıyordu: Arkadaşlık, aynı bölgenin insanı olmak, mahalli kalabilmek’. Sonra şu noktaya dikkat çekiyordu. ‘Trabzonspor'un bir başka avantajı çok iyi, ahenk içinde çalışan bir yönetici kadrosuna sahip bulunmasıydı.

Trabzonspor'un kuruluşundan bu yana ilk defa bu sezon takımda parasal sorun olmamıştır. Bir antrenör için bu husus çok önemlidir’. Bugün zirve yarışında rakiplerine fark atan Trabzonspor’un başarısında Özyazıcı’nın sıraladığı maddelerin neredeyse hepsi var. Arkadaşlık üst düzeyde. Şehrin karakterine uygun bir teknik heyet ve kadro bulunuyor. Bakasetas’a veya Hamsik’e veya Siopis’e pekala bunlar Trabzonlu diyebilirsiniz. Edin Visca ve Cornelius’un atalarının Laz olduğunu da iddia edebilirsiniz. Ahenk içinde çalışan bir yönetici kadrosu da cabası. Futbolculara borç yok. Özellikle Başkan Ahmet Ağaoğlu ve Ertuğrul Doğan’a şapka çıkartmak gerek. Modern Ahmet Suat’ımız da kasketi takan Abdullah Avcı. Sezon sonu herhangi bir gazete şampiyonluğun hikâyesini Abdullah Hoca’ya yazdırırsa, tıpkı 1976 yılındakine benzer bir yazı ortaya çıkabilir. İlk şampiyonluğu Tercüman Gazetesi’nin efsane spor müdürü Necmi Tanyolaç, ‘Şampiyonluk, meşin topun üstüne sel gibi alın teri akıtan ve bacakları ile değil, yürekleri ile koşan bir takımın eline geçmiştir. Ben kutladım, helal ettim, siz de kutlayınız. Helal ediniz’ satırlarıyla dile getirmişti. Bu gün de ulusal basında aynı düşüncelere sahip bazı isimler var.

Tercüman, o yıl 'Futbolda Trabzon çağı başladı' manşetini de atan gazeteydi. Bu sezon aynı manşetin bir tekrarını görebiliriz. Zira yönetim ve teknik heyet gelecek yılların planlamasını şimdiden yapıyor. Hürriyet'te Tahsin Öztin ise 'Selam sana Suat Özyazıcı' başlığı ile bir yazı kaleme aldı. Bir bölümü şöyleydi; "Trabzon'u şampiyon yapan Türk, yalnız şampiyon değil aynı zamanda futbol oynatan Türk. Bu saygıdeğer Türk antrenörünü bugün selamlıyoruz. Türk futboluna renk kattığı için, Trabzon'u şampiyon yaptığı için, hepsinden önemlisi bizden olduğu için’. Sezon sonu bu yazının sadece başlığını ‘Selam sana Abdullah Avcı’ şeklinde değiştirip aynısını dile getirecek kalemler çıkacaktır. 1976’da yerel Türk Sesi Gazetesi’nde ise şöyle bir başyazı vardı: Ahmet Suat ve talebeleri Türk futbolunda ihtilali gerçekleştirdi ve İstanbul saltanatını yıktı.

Şüphesiz bir kısım çevreler, bir kısım sözde otoriteler ve hatta basın organları bu ihtilalden dolayı keyifsiz, üzgün ve kaygılı. Evet, nasıl olur da bir Anadolu takımı Birinci Lig'de bir yıllık bir tecrübeden sonra ligin tahtına geçip oturur? Ahmet Suat ve talebeleri, şöhret budalalarına hayatları boyu unutamayacakları bir ders verdiler’. Bu sezon sonu başka bir yerel gazetemizde buna benzer bir başyazıyı da görebiliriz. Uğurcan Çakırda yıllar sonra bugünü ‘Her evin oğluyduk' diye anlatacaktır. Evet, tıpkı 1976’dakine benzer bir hikâye yazılıyor Karadeniz’de...