Halkın Oyuna Saygı Nerede Kaldı Acaba?

31 Mart yerel seçimleri, siyasetin dengelerini alt üst eden bir sonuç ortaya koydu. Yıllardır Türkiye haritasında iktidar partisinin rengi hâkimken, son seçimlerle birlikte tablo büyük ölçüde değişti. AK Parti’nin ciddi oy kaybı yaşamasıyla birçok belediye, muhalefet partilerinin yönetimine geçti.

Ancak aradan aylar geçtikçe farklı bir tabloyla karşılaşmaya başladık. Seçim gecesi halkın tercihiyle el değiştiren belediyeler, çeşitli sebeplerle yeniden AK Parti’ye dönmeye başladı. Kimi belediye başkanları bağımsız olarak seçilmişken sonradan AK Parti saflarına geçti, kimi ise muhalefetin adayı olarak kazandığı koltuğu iktidara teslim etti. Sonuç mu? Bugün itibarıyla 56 belediye farklı partilerden ayrılıp AK Parti’ye katılmış durumda.

HALKIN İRADESİ NEREDE KALDI ?

Burada asıl sorgulamamız gereken nokta şu: Halk, sandıkta iradesini net şekilde ortaya koymuşken, bu transferler ne anlama geliyor? Vatandaş seçim zamanı tercihini yapmadı mı? Eğer AK Parti’ye oy vermek isteseydi, zaten seçim günü pusulaya o mührü basardı. Basmadığına göre, bir mesaj vermek istemiştir. Bu mesajı yok sayarak belediye başkanlarının parti değiştirmesi, bana göre halkın oyuna büyük bir saygısızlıktır.

BAHANELER, BAHANELER...

Parti içi kavgalar, hizmet alamama endişeleri, merkezi hükümetle uyum bahanesi… Hepsi kulağa hoş geliyor olabilir. Ama unutmayalım, seçilen her belediye başkanı aldığı oyu namusu bilmelidir. Halkın verdiği destekle koltuğa oturuyorsa, aynı halkın iradesini hiçe sayarak saf değiştirmesi kabul edilemez.

Eğer gerçekten mevcut parti içinde çalışamıyor, hizmet üretemiyor veya sorun yaşıyorsa yapılacak en doğru şey bellidir: İstifa edip yoluna partisiz, bağımsız bir belediye başkanı olarak devam etmek. Bu, hem siyasi ahlak açısından hem de halka duyulan saygının bir gereğidir.

SANDIGIN ANLAMI ZEDELENİYOR

Unutmayalım, demokrasilerde sandık bir güvence, bir emanet makamıdır. Sandığın verdiği mesajı görmezden gelmek, siyasete olan güveni zedeler. İnsanların oy kullanırken “zaten seçtikleri partiden kopup başka bir yere geçecek” kaygısıyla sandığa gitmesi, en büyük demokrasi krizidir.

Bugün 56 belediyenin AK Parti’ye dönüşünü bir “başarı hikâyesi” olarak görenler olabilir. Ama ben bu tabloya, halkın tercihini çiğneyen bir anlayışın yansıması olarak bakıyorum. Çünkü unutmamak gerekir ki; halk, sandık başında söylediği sözü, seçimden aylar sonra birilerinin şahsi tercihleriyle değiştirsin diye vermedi.

Halkın oyuna ve iradesine saygı duymak, demokrasinin ilk kuralıdır. O saygı zedelenirse, geriye sadece koltuk sevdası kalır.