Merhabalar. Ülkemizde gün yüzüne çıkan ve gün geçtikçe şiddetini artıran kadına yönelik şiddet artık tahammül sınırlarını zorlayan bir noktaya geldi. Her gün başka bir hayatın son bulduğunu görmek, geride kalan evlatların çaresiz yalnızlığına şahit olmak insan olan herkesi kahrediyor. Bu acılar toplumun kanayan yarası olmaktan ziyade artık kanserli hücresi olmaya başladı. Ey büyük yetkililer, yetkiyi, etkiyi elinde bulunduran siyasiler, artık caydırıcı cezaların devreye sokulması için neyi bekliyorsunuz? İnsanlık adına; meydanlarda artık siyasi vaat duymak istemiyoruz. Onun yerine kadına, çocuğa şiddet uygulayana, istismarda bulunana, öldürene ibretlik cezalar bekliyoruz. Öyle cezaları yürürlüğe sokun ki cesaret edemesinler. Ülkenin selameti, dünyanın huzuru için bir yerden başlamak gerekiyor.

,Bu kadar zor olmamalı. Bunca acı varken, kimse eli kolu bağlı duramaz, durmamalı. Daha kaç kadın, kaç çocuk acımasızca bu hayattan koparılacak? Siz makam sahipleri onlarca korumayla, donanımlı silahlarla kendinizi korurken, kendinizi bu kadar düşünürken, etrafınıza etten duvarlar ördürürken, öldürülen kadın ve çocuklar aklınıza gelsin. Biraz vicdan yahu! Koskoca adamların can güvenliği üst düzeyken el kadar masum yavrular kurda kuşa emanet. Aklım almıyor. Lütfen artık bu feryatları duyun. Bu böyle gitmez. Sokaklarda can güvenliğimiz yok! Bütün hayatımız deli taklidi yapan canilerin insafına kalmış. Ne ala memleket. İbretlik ceza verin. Bir insanın canına kıyanın cezai ehliyeti olup olmadığına bakmayın. İstismarda bulunanın söz hakkı olmasın. Bu caniler için duruşma üstüne duruşma düzenlenmesin. Tek seferde ibretlik, yüreklere bir nebze de olsa su serpen ceza verin. Daha nasıl anlatalım derdimizi? Ne kadar daha ölelim? Ne güzel demiş büyük lider Mustafa Kemal Atatürk; “Bir toplum, cinslerden yalnız birinin yüzyılımızın gerektirdiklerini elde etmesiyle yetinirse, o toplum yarı yarıya zayıflamış olur. Bizim toplumumuzun uğradığı başarısızlıkların sebebi, kadınlarımıza karşı ihmal ve kusurdur.”