Merhabalar. Şöyle bir dönüp daha önce yazdığım köşe
yazılarına baktım, içerikleri genel olarak hırsızlık, ahlaksızlık, rant,
liyakatsizlik minvalinde. Herhalde ben kötü kalpliyim. Bu ülkede yazabileceğim
güzel şeyler de olmalı diye düşündüm, düşündüm, sonuç münferit ufak tefek bazı
şeyler. Toplumun genelini ilgilendirmiyor.
Yine döndük başa. Geçtiğimiz gün gazetede nöbetten çıktım,
araç bekliyorum. Önümden bir araç geçti. Müzik son ses, camlar açık, kollar
dışarıda yürüyen disko misali gidiyorlar. Buraya kadar beni alakadar eden bir
durum yoktu, ta ki ‘Meydana bırakalım mı’ diyene kadar. Leş bir zihniyet, şeref
yoksunu karakter, haysiyetsiz duruş, anasına bacısına delikanlı başkasına alçak
tavırlı, ciğeri beş para etmeyen zavallılar. Klişe ama değişmeyen gerçeğimizdir
bu zihniyet.
Dünyaya sadece başkalarına rahatsızlık vermek için gelen bu
zihniyetlerin toplumdan temizlenmesi ayıklanması elzemdir. Bugün bunu yapanlar
yarın karşımıza çoluğun çocuğun ırz düşmanı olarak çıkıyor. Bu ülkenin namuslu
insanları artık böyle insanlara kendi ders veriyor. 5 yaşındaki kız çocuğunu
sokak ortasında istismar eden adama meydan dayağı atılması gibi. Ya da hakimin
tacizcinin para cezasına çevrilebilecek cezasını para cezasına çevirmeyip hapis
cezası vermesi gibi… Yeter mi, yetmez. Daha fazlasını istiyoruz.
Kadının, çocuğun, yakasından düşmeyen bu leş zihniyetlere
daha caydırıcı ceza istiyoruz. Bu bir zihniyet meselesi. Zihniyeti bu yönde
çalışanlar fırsatını bulduğu ilk anda birisinin canını yakacak. Çünkü kafa
başka türlü çalışmıyor. Zihniyetleri dönüştüremeyeceğinize göre başka çareler
düşünmek, yasalara koymak zorundasınız.
Ama ben kime ne anlatıyorum? Meclis’ten geçen 4. yargı
paketinde 13. maddede çocuğun istismarında somut delil arayacak olanlara ne
anlatıyorum, ne yazıyorum… Havanda su dövüyorum. Ne diyelim, o zaman ilahi
adalete inancım tam, bu ülkenin namuslu insanlarının bilek gücüne inancım tam.
Aklıma bir fıkra geldi. Tilkiye sormuşlar, ‘seni tavuk
çiftliğine müdür yapalım, ne kadar maaş istersin?’
Tilki, ‘para pul istemem BEN DAVA ADAMIYIM’ demiş.