Merhabalar. Günümüz gerçekliğinde koronavirüs bütün gündemimizi oluşturuyor. Bu gerçeklikten uzaklaşmadan bağışıklığınızı güçlü, moralinizi yüksek tutun ve gerekmedikçe lütfen ama lütfen dışarı çıkmayın!

Toplumun dejenere olmuş örf, adet, gelenek, göreneklerinden söz etmek isterim. Neydi bizi bu noktaya getiren? Küreselleşen dünya mı, elektromanyetik dalgalarla sınırların kalkmış olması mı? Bilemedim. Ama bu konuda iyi bir teorisi olan İletişim Kuramcısı Marshall McLuhan’ın ‘global köy’ kavramını merak edenlerin incelemesini öneririm. Ben ‘global köy’ kavramına şahsen inananlardanım. McLuhan, özellikle elektronik iletişimin yaygınlaşmasıyla birlikte, dünyanın küçük bir topluluk gibi olacağına inanmıştı. İşte tam da bu noktadayız.

Televizyon programları, dizileri, yarışmaları ve bunların çok daha önüne geçen sosyal medya. Küresel dünyanın ürünleri, televizyon ve sosyal medya aracılığıyla bizleri buluyor. Sonra kültürümüze uygun olup olmadığı sorgulanmadan toplumda genel kabul görüyor. En sonunda ayıpları meşru kılan bir anlayış hüküm sürüyor. Kimileri buna modernlik diyor. Ben ise meşru kılınmış ve aynı zamanda genel kabul görmüş bu ayıplara, modernlik başlığı altında kılıf uydurma diyorum. Her toplum kendine özgü normlar içinde yaşamalı ve benliğini kaybetmemelidir.

Savunduğum düşünce mikro milliyetçilik ya da hümanistlikten uzak bir duygu dünyasını işaret etmiyor. Aksine kültürlerin yaşaması ve herkesin birbirinin aynısı olmaması adına bir serzeniş. Doğrular, yanlışlar kişiden kişiye değişebilir. Ama gerçekler kişiden kişiye değişmez. Gerçeklerin yarattığı sonuçlar bir toplumu olumsuz anlamda değiştiriyorsa orada bir sorun var demektir. Ayıplar yüzümüzü kızartsın, ayıplar özgürlük ya da modernlik kisvesi altında hayat bulmasın.

Sabahattin Ali ‘Değirmen’ adlı öykü kitabında ‘Kurtarılamayan Şaheser’ başlığıyla okuyucuyla buluşturduğu öyküsünde şu satırlara yer veriyor: “Aptalların tahakkümüne, günahsızların cezalanmasına, faziletin susmasına ve ihtirasların gürültüsüne, hikmet ehlinin tahkir edildiğine ve nadanların alkışlandığına şahit oldu.”

Günümüzü ne kadar güzel özetlemiş öyle değil mi?