Merhabalar. Şöyle bir ülkemizde olana bitene bakın, her konu tek bir noktadan şekil alıyor. O tek bir nokta olarak belirttiğim, her alana etki eden ekonomideki gelişmeler. Ne konuşursanız konuşun, hangi ortama giderseniz gidin, ne yaparsanız yapın mevzu dönüp dolaşıp hayat pahalılığına geliyor. Zaten nasıl gelmesin ki! 10 TL’den az paraya alınabilecekler bir elin beş parmağını geçmez! Gerçekten hayat çok zor hele asgari ücret ile geçinmeye çalışanlar için çok daha zor. Allah herkese kolaylık versin.

Eğer zengin olan açların gözü, hayatlarını idame ettirebilecekleri kadarını kazandıklarında memnun olup doysaydı eminim dünya çok daha farklı güzel olurdu.

Şöyle bir sonuca odaklanalım. Misal otobüse binen de işine gidiyor, milyarlık arabasına binen de çalışmaya gidiyor. Sonuç iş yerinde misin? Evet, iş yerindeyim. Sahilde bir simit bir çayla da keyifli sohbet ediliyor, ultra lüks yatta portakal soslu Pekin ördeğini yerken de keyifli sohbet ediliyor.

Sonuç sohbet mi sohbet.

Apartman dairesinde oturanın da kafasını soktuğu bir damı var, sarayda oturanın da. Sonuç içeride misin? İçeridesin. Orta halli bir markanın kıyafetini giydiğinde de kıyafetin olur, dünya markasını sırtına geçirdiğinde de.

Sonuç üstünü başını giyinmiş derler.

Yani sonuç zengin için de fakir için de aynı. Temel gereksinimler karşılanıyor ama fark maddiyatta, o ihtiyaçlar karşılanırken ki verilen mücadele alın teriyle mi kazanılmış yoksa haksız kazanç ile mi?

Peki, en ala sonuç nerede?

Burası trajedi işte.

Sinirimden gülüyorum.

Adalet mezarda tecelli ediyor.

Velhasılıkelam ölüler eşittir muhterem. Sahip olduklarının ya da olamadıklarının hiçbir önemi yok. Önemli olan yaptıkların ya da yapamadıklarındır artık. Tabii burada da adaleti bozan dirilerdir. O da mezarın altı için değil üstü için devredeler. Şatafatlı mezarlar diyelim geçelim.

Sözü fazla uzatmayayım bu kadar çalmayın yahu, cidden kefenin cebi yok.