Hafızam beni yanıltmıyorsa Trabzonspor tarihinde bugüne kadar oynadığı tüm maçlarda ilk defa sahada bir yerli oyuncuyla oynadı. Bu tarihimiz adına önemli bir kırılmaydı. Çünkü tarihindeki tüm başarıları yerli ve Milli oyuncularla başarmış bir Trabzonspor’a bu ne kadar yakıştı, bunun takdirini Türk futbol kamuoyuna bırakıyorum. Yıllardır ürettiği ile başaran başardığı ile yaşayan Trabzonspor felsefesi, yerini ‘hazır para hazır oyuncu’ anlayışına bırakmıştır. Bunun aksini hiç kimse iddia edemez. Neyse bu, bugünün sorunu değil, yarayı deşmeyelim. Trabzonspor oyuna iyi başladı. Ancak bu çok kısa sürdü. Daha etkili olamadan golü yedi. Golden sonra Roma, net iki pozisyon daha harcadı. Başka tabirle Uğurcan kurtardı. Ardından Pellegrini net bir pozisyonu daha dışarıya attı.

Trabzonspor ilk yarıda 1-2 kez gol girişimi yakaladı ancak bunlar da Roma savunması tarafından savuşturuldu. Abdullah Avcı bugün daha hazır olan Djaniny ve Berat ile oyuna başlamalıydı. Bu durum, ilk yarıda kendini hissettirdi. Neyse ikinci yarıda bir yerli daha oyuna alarak sayıyı 2’ye çıkardık. İkinci yarı Hugo’nun net bir kafa şutu gol olsa belki direncimiz biraz daha artardı. Roma takımı kendi alanına çekilip alan savunmasıyla oynayarak ikinci golü buldu. 66’ncı dakikada sahadaki yerli sayısını 3’e çıkardık. Ancak rakibe mani olamadık. 2-0’dan sonra Trabzonspor maçtan umudunu kesti. Ardından skor 3-0’a geldi. Trabzonspor bu kadar transferi sadece Süper Lig için yaptıysa şu anda diyecek sözümüz yok. Bu kadro bir iki takviye ile Süper Lig’de başarılı olur. Avrupa’da hal böyleyken bütün Türk takımları şunu bilmeli ki, artık tek hedef vardır; Türkiye Ligi… Bundan böyle hiçbir Türk takımı Avrupa’da başarılı olamaz. Zira aramızda 1-2 lig fark var. Hani Türkiye’de BAL, 3. Lig, 2. Lig, 1. Lig ve Süper Lig. Yabancı sayısı 10 olsa ne yazar, 20 olsa ne yazar. Sadece borç azar. Bilmem anlatabildim mi?