Merhabalar. Tam kapanma süreci ile salgın içinde farklı bir boyuta geçtik. Salgının başında “Ne yaparız, nasıl olacak?” diye düşündük, bu kadar süreceğini bizler tahmin etsek de, sizler için beklenmedik şekilde süre gittikçe uzadı. Sağlık sektöründe olanlarda yoğun iş temposu nedeniyle yorgunluk, evde kalanlarda huzursuzluk başladı. Mahrum kaldığımız alışkanlıklarımız nedeniyle kimi zaman öfke duyduk, kimi zaman üzüldük, zaman geçtikçe de bunlar yerini bıkkınlık, hayal kırıklığı, çaresizlik ve umutsuzluğa bıraktı.

Korunmak adına, sevdiklerimizle olan fiziksel temasımızı da azalttık. Şefkat oluşturan, iyi hissettiren, güven veren sarılmalar, uzaktan selamlaşmalara dönüştü. Sevdiklerimize gönlümüzce sarılamadık.

Sürekli evde kalanlar ya da iletişimi kesenlerde uyaran eksikliği oldu. Özellikle ileri yaşlarda olanlarda mental-bilişsel fonksiyonlar yavaşladı. Başlangıçta Covid geçirenlerde görüldüğünde ona bağlı uzamış bir etki gibi düşünülürken, daha sonra Covid19’la enfekte olmayanlarda da görülmesi, Covid olma korkusu ile teması kesenlerde uyaran eksikliği nedeniyle oluştuğunu düşündürdü. Herkes telefonları ile daha fazla vakit geçirdi ama sıklıkla tekdüze, zihinsel hareketlilik oluşturmadan otomatik yapılan sosyal medya aktiviteleri şeklinde. Peki uyaran eksikliğinin mental kapasitemizi azaltmaması için ne yapacağız? Mental fonksiyonlarımızı geliştirecek bulmacalar çözeceğiz, bir dile ait kelimeler ezberlemeye çalışacağız, kitap okuyacağız, ev içerisinde yapabileceğimiz bir hobi edineceğiz (bitkilerle uğraşmak, örgü örmek, müzik aleti çalmak, maket yapmak gibi), düşünmemizi sağlayacak oyunlar oynayacağız yani zihnimizin canlı kalması için uğraşacağız.

Sağlıklı bir zihin ve sağlıklı bir beden için fiziksel hareket şart ki, bu süreçte bunu da azalttık. Hem evde kalmanın verdiği mutsuzluğu yemek yiyerek gidermeye çalışarak hem de hareketimizi azaltarak kilo aldık. Covid19’da obezitenin, hastalığın olumsuz seyri açısından önemli bir risk faktörü olduğu çok açık. Bunun için ne yapacağız? Evde olsak da hareketli olacağız, gerekirse ev içerisinde yürüyüşler yapacağız, egzersiz için vakit ayıracağız ve günlük programlar oluşturacağız. “Zaten hareketliyim ve ev içinde sürekli koşturuyorum” demeyeceğiz, spor için özel bir zaman oluşturacağız. O vakti sadece kendimize ayırarak ve hissederek geçireceğiz. Sadece kilo almamak için değil, bedensel ve zihinsel sağlık için de hareketimizi arttıracağız. Spor, zihinsel yavaşlamayı önlemek açısından da kıymetli.

Bizleri sıkıntıya sokan en önemli şey belirsizlik. Belirsizliği görmeye, ne zaman biteceğini bilmeye, netleştirmeye çalışma çabamız kaygımızı arttırıyor, bizi zorluyor. Aslında gelecek, salgın öncesinde de belirsizliklerle doluydu fakat iletişim, daha doğrusu maske-mesafesiz temas bunu ayrıntılı düşünmemize engel oluyordu. Yalnız kalmak, iletişim azlığı bu kaygımızı arttırdı, hastaları ve yaşadıkları süreci gördükçe, duydukça endişemiz de arttı. “Neler olacak, neler yaşayacağım, salgın ne zaman bitecek, maskeden ne zaman kurtulacağım?” gibi geleceğe odaklanacak düşünceler yerine “Bugün ne yapacağım?” gibi anlık ve günlük planlamalar, yaşadığımız her anı kıymetli bilip değerlendirecek aktiviteler, kaygımızı azaltmak adına daha doğru ve uygun bir yol olur çünkü bir gerçek var, o da bugünün tekrar yaşanmayacağı.

Her günün kıymetini bilmek dileğiyle. Sağlıcakla kalın.