Yakıcı soru şu: Yurttaş olarak özgürlüklerimizi kısıtlayacak ve ülkemizi polis devletine daha yaklaştıracak İç Güvenlik Yasası, neden çıkarılıyor? Neden hukuk ve özgürlük esaslı değil de, hızla güvenlik esaslı devlete doğru gidiyoruz?

İPLER KOPUYOR MU?

Ülkemizi çok ciddi sıkıntılar bekliyor. Bunların başında kuşkusuz ki Kürt sorunu konusunda yaşananlar ve yaşanacaklar geliyor. Hükümetin sürdürdüğünü iddia ettiği çözüm süreci tıkanmış durumda. Hükümetle PKK arasında güven bunalımı var. Hükümet çuvalladı, Türkiye oldubittilerle karşı karşıya. PKK’nın Doğu ve Güneydoğu ile büyük kentlerde kitlesel gösterilere hazırlandığı öne sürülüyor. Hatta yeniden çatışma ortamına dönülebileceği, dönülürse bunun çok kanlı biçimde olabileceği senaryoları yapılıyor. AKP-PKK arasındaki uzlaşmanın uygulamaya geçmesi halinde ise büyük bir toplumsal ve siyasal tepkinin olabileceği görülüyor. Ülkedeki diğer siyasal aktör ve toplumsal kesimlerin katılmadığı ya da dışlandığı görüşme süreci ve olası bir anlaşmanın, nasıl bir direnişle karşılanacağı belirsiz.

MEKSİKA MODELİ BİR SAÇMALIK

Öte yandan ülkeyi bir federasyona, başkanlık sistemine götürmeye çalışan Erdoğan ve yönetimi, gelebilecek tepki ve direnmeleri kırmak için her alanda anti demokratik, hukukdışı adımlar atıyor. Erdoğan’ın yeni modeli Meksika sistemi. Yasama (meclis) ve yürütmenin (hükümet) tek adama-başkana bağlı olduğu sistemin Türkiye gerçekliğiyle en ufak bir ilgisi yok. Meksika 1 federal bölge ve 31 eyaletten oluşuyor. Sorunları çok derin ve karmaşık. Dünyanın en vahşi cinayetlerinin işlendiği, ekonomik ve sosyal dokuda en çelişik durumların yaşandığı bir mafya ülkesi.

İKTİDAR SEÇİMLE DEĞİŞİR Mİ?

Muhaliflerin de, dünyanın da kafasındaki soru şu: Erdoğan yönetimi ya da AKP, demokratik seçimlerle iktidarı teslim eder mi? Bu soruya 'evet' demek çok zor. Bütün göstergeler, Erdoğan yönetiminin, demokratik ve hukuk kurallarını bir yana bırakarak bir parti devleti; tek adama dayalı, federatif yapı içinde güçlü bir başkanlık sistemi hedeflediğini gösteriyor. Dolayısıyla önümüzdeki seçimlerin geçerliliği, adilliği açısından daha şimdiden kafalarda büyük kuşkular var. Sistem üzerinde yaratılabilecek oldubittiler, toplumsal tepkilerin görülmemiş ölçülerde büyük ve yaygın olmasını getirebilir.

SIKIYÖNETİM

İktidar, gerek hedefler ve gerekse kendi güvenliğini sağlamak için açık siyaseti, hukuku değil zoru seçmiş görünüyor. Bir tür sivil sıkıyönetim düzeni oluşturuyor. Türkiye’nin önündeki bütün demokratik-siyasal uzlaşma yollarını kapatarak büyük bir dayatmaya hazırlanıyor. Bu dayatmada ısrarı, Türkiye’yi çok acı noktalara götürebilir.