Bilmem kaç yıldır hep Ömer Hayyam’ın “Sevgili bir başka güzelsin bugün, Ay gibisin pırıl pırıl gülüşün, Güzeller bayram günü süslenir, Senin ise bayramları süsler yüzün” dizeleriyle bayramlaştık. Ama ardına da; “Bayramdan bayrama süslenen değil, bayramları bile süsleyecek kadar insan olmak dileği” çağrısını eklemedik değil!

*

Olmadı! Bırakın bayramları süslemeyi, bayramların içine eder hale geldik. Riyakârlığı, kavgaları, savaşları ve terörü hayatın bir parçası haline getirdik. İçinden de çıkamayınca; OzanArif’in yakarışı ile ellerimizi gökyüzüne açıp dua ettik: “Yarabbi halimiz ayandır Sana, Tahammül kalmadı dökülenkana, Savaşın, kavganın terörün sona, Ereceği bayramlara eriştir.”

*

Amiinnnnnnnnnnn!

GÜNÜN KISSASI…

Namdar Rahmi Karatay’dan: “Görmüyoruz sanmayan iç yüzünü işlerin! O doğru duruşların o eğri gidişlerin! Ne yolda olduğunu o yaldızlı fişlerin! Biliriz yenileni kuzu mudur, tavşan mı?

Sizinki tatlı can da, bizimki patlıcan mı?”

ATATÜRK'ÜN KISSASI...

“Türk Milleti’nin toplumsal düzenini bozmaya yönelen didinmeler boğulmaya mahkûmdur.Türk Milleti kendini ve memleketin yüksek menfaatleri alehine çalışmak isteyen bozguncu, alçak, vatansız ve milliyetsiz beyinsizlerin saçmalamalarındaki gizli ve kirli emelleri anlamayacak ve onlara hoşgörü gösterecek bir topluluk değildir.”

SÖZÜN KISSASI...

Seyit Ahmet Arvasi’den: “İnsan kendini inkar ederek kendinden kurtulamaz. Kendini inkar eden insan, artık insan değil midir? Kendini inkar eden insan, belki eşyanın boyunduruğunda inleyen ve kendi varlığında “Cehennem” taşıyan bir ıstırap kumkumasıdır, ama her şeye rağmen yine insandır.”

CENGİZ HAN'IN KISSASI...

Ünlü Moğal imparatoru Cengiz Han’ın tahtı, at üstündegöçebe yaşayan Türklerin saldırıları ile sallanıyor, devlet zaafa uğruyor, orduları yenilgi üzerine yenilgi

alıyordu. Cengiz Han, akıl danesi, danışmanlarını topluyor;

“Neden bu işler kötü gidiyor? Niye yeniliyoruz?” diye soruyor ve “Kaygılanıyorum” diyor.

Danışmanlardan her kafadan bir ses çıkıyor. “Asker öyle yapıyor, atlar böyle  koşuyor” diyerek komutanlar birbirini suçluyorlar. Cengiz Han, hışımla ayağa kalkıyor ve “Yeteeer” diye bağırıp haykırıyor:

“Ben size neden olduğunu söyleyeyim? Hele şimdiki halinizi gördükten sonra çok daha iyi anladım. Ben, seçim yaparken, bilemedim. Büyük işlerin başına küçük adamları, küçük işlerin başına da büyük adamları getirdim. Büyük adamlar, küçük işleri önemsemediler. Gereğini yapmaya tenezzül etmediler. Büyük işlerin başına getirdiğim küçük adamlarda, onların üstesinden gelemediler. Altında ezildiler. Koskoca devlet bu yüzden yeniliyor, yıkılıyor.”