Bir takım ki; oyuncuları sahada galip gelmek için değil, sadece vakit doldurup maçın bitmesini beklemeyi görev edinmiştir. “Neden?” derseniz; galip gelip gelmememek asla umurlarında değil zira bu takımda top oynayan(!) tüm oyuncular zaten liste fiyatlarına baktığınızda, hak ettiklerinin en az iki misli ile ödüllendirilmişler. Ve galip gelip maç primi almaya çalışmalarını gerektirecek herhangi bir faktör zaten ortada yok. Bunlar transfer paralarına ek olarak zaten tüm maçları galip gelmişler gibi ödüllendirilmişler(!). Bırakalım maçın şu veya bu poisyonuna yorum yapmayı, maçı seyrederken beni Kelkit’ten bir taraftarımız arıyor.

“Ya hocam bu takımın hali ne? Bu adamlarda utanma denen birşey yok mu? Vallahi TV’de maçı izleyen bir arkadaşım yanımda sıkıntıdan kalp krizi geçirdi, şu anda hastahanede” diyor. Bu olay, Bordo-Mavili takımın forması ile sahada gezinenlerin yüzlerinde zerre kadar utanma kalmışsa, yeteri kadar rezilliktir. Bizim Aykut maşallah geçen haftaya nazaran sakallarına beş santim daha ek yaptırmış hayırlı olsun. Trabzonspor yenilmiş ne gam, yeter ki Aykut’un sakalları sağolsun. Ha iki satır da futboldan(!) çalalım. Tabii bir şey varsa. Yahu arkadaşlar Gaziantepspor takımı ilk kırkbeş dakikada sizi dıngıla almış, sizinle dalga geçiyor. Sizde hiç mi sıkılma, utanma, arlanma kalmadı?

Yazık değil mi giydiğiniz şu formaya? Bu formayı giyip Türkiye’yi sallayan ve rahmetli olmuş Trabzonsporlu oyuncuların vallahi mezarda kemikleri sızlıyor. Yahu ne bu oyuncuların hali? Vallahi sahada bırakın topu tutmayı, ayaklarındaki topu arkadaşlarına uzatmaktan aciz duruma gelmişler. Ne bir pas vermek, ne bir orta yapabilmek, ne iki top çevirmek. İnanın, bırakın futbolcu olmayı bir genç olarak sahada dolaşmanız dahi yüz karası haline geldi. Bir takım sahaya galibiyet için çıkar fakat bizimkiler galibiyeti unutmuş, rakibinden top dahi kapamaz haldeler. Hangi birini alıp ne şekilde yorum ve eleştiri getireyim. Bunun sahada elle tutulur gözle görülür, futbola benzer hali kalmadı ki. Galip gelmek, top oynamak ve puan almak için gayret sarfeden Gaziantepspor takımı. Bizim böyle bir derdimiz yok ki. Geçen hafta yazdık “Ya Süleyman bey, Allah aşkına bu kaleciyi sana kim kastı?”.

Güya futboldan anlayan bir adam olarak seni takıma menajer yapıp, transferin tek yetkilisi yapmışlar. Hiç mi kaleci seyretmedin dostum? Madem bu adam her maçta bu bedava golleri yiyecekti, bari altyapıdan bir kaleci alsaydınız da; hem içimiz yanmaz hem de belki bir genci kazanırdık. Yok canım artık “Bu işin tadı kaçtı”. Sizi bilmem ama ben de tribünler gibi bu işten soğudum arkadaş.