Önceki gün İstanbul’da Türkiye Spor Yazarları Derneği’nin tüzüğünde bazı değişiklikler yaptık. Biri ve en önemlisi TSYD Başkanı’nın artık delegelerin değil de, tüm üyelerin oyları ile seçilmesiyle ilgili değişiklik idi. Maddenin kabulünden sonra teşekkür için kürsüye çıkan Genel Başkan Oğuz Tongsir; “Bu antidemokratik olan bir sistemin kaldırılması ve gerçek demokrasinin seçimler için hayata geçirilmesidir” dedi. Dedi demesine de, aklıma 1 Kasım için milletvekili adayı yapılanların büyük kısmının (CHP’de az) nasıl seçildikleri değil belirlendikleri gelince kürsüye fırlamadım değil! “Üyelerin seçmesi tam demokratiktir. Delegelerin seçmesi antidemokratik ise, genel başkanların seçim yaptığı siyasi sisteme ne diyeceğiz? Ya kral sistemi ya faşist sistem” diyerek... Evet, bundan sonra bizler başkanımızı hep birlikte seçeceğiz. Darısı milleti idare etmek üzere seçilenlerin başına...

TRABZON’UN GENLERİ...

Kentsel dönüşüm hesabına tarihin en eski kentlerinden biri olan (ama ne yazık ki tarihi eseri pek kalmayan) Trabzon’un genleriyle oynanmamalıdır. (Hem de asırlık binaları daha dün yıkılarak.)

BİZİM İŞİMİZ; ŞİDDETLİ KINAMA!

Ben diyeyim “Yediden yetmişe kadar”, siz söyleyin “irili ufaklı ülkeler bile...” Dış işleri ile ilgili kendilerine karşı yanlış uygulamalar söz konusu olduğunda, az veya çok, irili veya ufaklı bir şeyler yaparlar. Ama en haşmetlisini Türkiye “Şiddetle kınama” ile yapar, yapıyor!

KAZA TERÖRÜ!

Zırhlı aracın lastiği patlıyor, devriliyor! Yanlışlıkla el bombasının pimi çekiliyor, patlıyor! Toma, köprüden aşağıya düşüyor, yuvarlanıyor! Gök gürlüyor, şimşek çakıyor, yıldırım atıyor! * Allah Allah!.. Bu ne menem bir şeydir? Bu ne musibettir? Teröristler bu işleri bıraktı da, kazalar mı başladı? Ya da, acaba öylemi görünüyor? Ya da gösteriliyor!

KÖTÜ İNSAN, İYİ İNSANI KOVAR!

Bilgi cehalet karşısında her zaman zayıftır. Çünkü cehalet vandaldır. Bilgi, kırılgan. İyilik, kötülük karşısında güçsüzdür. Kötülük, kaçınılmaz olarak gücü içerir. Zaten gücü içermediği takdirde, aciz bir fesattan başka bir şey değildir. Velhasıl, kötü insan iyi insandan daha güçlüdür. Uygarlık tarihi boyunca kural budur. Cahil, bilgeden daha çok ve daha yüksek sesle konuşur. Sonuç olarak, cahilin sözü bilgeninkinden daha güçlüdür. (Bulamadığım bir yerden alıntıdır.)